Verdriet en boosheid zijn de 2 emoties die nu door mijn lijf gaan. Na de negatieve test van vanmiddag laat mijn lichaam ook op een andere manier merken dat ik niet zwanger ben. Ben erg verdrietig en boos op het feit dat mijn lichaam mij wederom in de steek heeft gelaten, want zo voelt het. Het zag er allemaal zo mooi uit; 2 toppertjes teruggeplaatst gekregen en een lichaam wat er klaar voor was. Dat bewijst wel het feit dat ik niet zo als anders 9 dagen na mijn eisprong ongesteld ben geworden. Daar ben ik zo bang voor geweest, omdat ik altijd twijfelde door de korte tijd tussen eisprong en nieuwe cyclus of het wel een kans kreeg om in te nestelen. Deze kans heeft het nu wel gekregen, maar toch mocht het niet zo zijn.
Morgen Arnhem bellen en doorgeven dat deze ICSI-poging niet is gelukt. Meteen vragen hoe nu verder, want ik heb nog een eskimootje in de vriezer. Ik denk zelf dat ik niet meteen door kan, maar een rustpauze moet nemen om mijn lichaam te laten ontgiften van alle hormonen die ik de laatste tijd heb ingenomen. Misschien ook wel goed, maar toch.......
Monique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten