maandag 14 november 2011

23-8-2011 Van alles wat

In de afgelopen 2 weken is er veel gebeurt. Zo heeft het evaluatiegsprek in Arnhem veel bij mij los gemaakt, de sluizen stonden al open, maar bleven na het gesprek ook open staan. Om alles kon ik huilen, zo zat ik met Marijn naar de tekenfilm Heidi te kijken en kwam het stukje dat Heidi weer werd hereningd met haar opa in de bergen. Nou daar liepen de bergbeken al weer over... Erg vermoeiend soms, maar gaf ook veel ruimte.

Vorige week maandag is Marijn uitgezwaaid bij de kindjes, het was zijn laatste dag. De laatste weken kreeg ik hem met moeite naar het KDV, hij wilde er niet meer naar toe. Elke ochtend was er strijd, behalve de laatste dag. Tracteren wilde hij (eerst) niet, want zoals hij zelf zei: "Ik ben toch niet jarig?" Toen hij het lekkers zag wat hij mocht tracteren wilde hij wel weer.

En eindelijk daar was die dan, mijn vakantie. Vorige week woensdag om 13.00 uur ging deze in en wat geniet ik van de rust en vrijheid. Drieenhalve week mag mijn vakantie duren. De laatste week op het werk was het echt ploeteren geblazen en dat in combinatie met niet al te lekker in je vel zitten, is geen goede combinatie. Ik heb dan ook een week erg slecht geslapen en zelfs een aantal nachten lopen nachtbraken in de woonkamer. Gijsje en Honey waren wel erg blij met de extra aandacht in de nacht. Gelukkig is sinds het begin van mijn vakantie de slaap teruggekeert.

Gisteren heb ik mijn eerste afspraak gehad met de maatschappelijk werkster van het Rijnstate. E�n en ander was erg snel geregeld en mijn vermoeden is dan ook dat er druk vanuit de gyn is uitgeoefend. Ik ben er in ieder geval blij mee. Wat me vooral bij is gebleven van het gesprek is dat ik verder in het afscheidproces zit dan ik zelf dacht. Ik ben er veel meer mee bezig dan ik toon en dan wel op een realistische manier. Was erg prettig om te ervaren. De volgende afspraak staat gepland voor 12 oktober, 2 dagen voor de eerste echo, om te kijken hoe ik dan in het hele proces sta.

Morgen vertrekken Marijn en ik naar het hoge hoge Noorden, naar Harlingen om precies te zijn. We zullen dan eindelijk Kleintje weer zien en haar een knuffel in het echt kunnen geven. Ik heb een hotel in hartje Harlingen geboekt en zaterdag keren we dan weer huiswaarts. Marijn en ik hebben er zin in, even uit de sleur van alledag en uitwaaien op het strand. Alle ellende van de afgelopen tijd weg laten waaien en nieuwe energie op doen.

Monique

Geen opmerkingen:

Een reactie posten