Ik moet even van me afschrijven en wil niet al teveel klagen, maar wat valt mij dit ICSI-traject zwaar! De laatste dagen zit ik slecht in mijn vel, mijn draagkracht is een stuk minder dan normaal, heb een kort lontje, vat zaken snel negatief op, tranen zitten continue hoog en de onzekerheid neemt toe. Sinds afgelopen zaterdag is de dosis Lucrin verlaagd, maar is er wel de Gonal-f bijgekomen. In totaal spuit ik mijzelf nu elke avond 0,5 ml aan hormonen. De Lucrin is er om voor te zorgen dat ik geen natuurlijke eisprong krijg en de Gonal-f is ervoor om zoveel mogelijk eitjes te laten rijpen. En daar loop ik nu tegen aan met mijn onzekerheid, ik weet niet of de hormonen nu al zijn werk doen en of mijn lichaam goed reageert op alle medicatie. Ik heb (pas) 31 januari een echo en dan kom ik erachter of er eitjes aan het groeien zijn. Ik ben een controlefreak en wil de touwtjes in handen hebben, maar heb deze nu niet en dat vind ik lastig, en dan druk ik het nog zachtjes uit.
Vandaag ben ik vrij (woensdag is mijn vaste vrije dag) en ik hoef alleen deze week nog maar de donderdag te werken (vrijdag heb ik vrij genomen). Dan ligt mij een lang weekend in het verschiet, want maandag heb ik ook vrij genomen, omdat ik dan de echo heb staan in Arnhem en aansluitend de afspraak voor het uitleggesprek punctie. Ik moet nog even doorbijten en gelukkig ben ik wel in staat om mijn gevoelens eruit te gooien en er niet alleen mee rond te lopen. Hopenlijk geeft de echo van maandag mij meer rust.
Monique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten