Soms heb je van die dagen dat je door de dagen heen huppelt en dan plotseling zijn er weer dagen dat je je er door heen moet slepen. Het medische traject om zwanger te worden is zwaar, erg zwaar! Het is één grote emotionele achtbaan en deze dendert maar door. Een nood stopknop zit er niet op.
In je goede dagen kun je de hele wereld aan, maar soms hoeft er maar iets kleins te gebeuren en is een goede dag opeens verandert in een minder goede/slechte dag. De reden kan een berichtje zijn met de verkondiging van het blijde nieuws dat men zwanger is, in de stad lopen en iemand achter een kinderwagen zien lopen of foto's zien van een pasgeboren babietje.....
Het liefst wil ik dan wegrennen en het negeren, maar dat kan niet. Ik kan me niet gaan verstoppen voor het dagelijks leven en zal deze toch het hoofd moeten bieden.
En ondanks dat ik iedereen het ontzettend gun om te mogen ervaren wat het is om zwanger te zijn, om trots acher de kinderwagen te mogen lopen en te pronken, schreeuwt mijn hart af en toe: Nu even niet! En dan voel ik mij soms zo egoistisch........
Monique
vrijdag 9 december 2011
vrijdag 2 december 2011
Geen terugplaatsing in 2011
Ik kreeg vanmorgen na het opstaan de verassing, ik was ongesteld geworden! Ik heb echt even flabbergasted op het toilet gezeten en allerlei gedachten vlogen mij door het hoofd. Ik heb de tijd genomen over wat ik nu wil; a.s zondag starten met de Progynova en maar hopen en bidden dat ik voor 23 december een terugplaatsing heb of contact opnemen met Arnhem en hen om advies vragen of de keus maken om een cyclus over te slaan. Zittend op de toiletpot heb ik in alle rust besloten deze maand niet te gaan voor de terugplaatsing. Het zal de komende weken alleen maar heel veel stress en spanning gaan opleveren of we het gaan reddden voor 23 december. En hier heb ik geen zin.
Ondanks dat ik best baal en ook een paar traantjes heb gelaten, voel ik mij wel rustig onder mijn genomen besluit. Ik denk dat dit het beste besluit is wat ik kon nemen en begin 2012 gaan we niet voor 100 %, maar voor 200% voor mijn cryo terugplaatsing!
Monique
woensdag 30 november 2011
Duidelijkheid
Vanmorgen opende ik mijn mail en had ik een mail ontvangen van één van de IVF-verpleegkundigen waarin ze me veel succes toewenste met de cryo terugplaatsing. Zo lief!
Hierdoor was de stap om Arnhem te bellen iets minder groot. Dus de telefoon gepakt en gebeld.
Mijn rekensommetje klopt, als ik voor 10 december ongesteld word, zal de cryo terugplaatsing vallen in de week dat het IVF lab in Utrecht gesloten is. Degene die ik aan de lijn had gaf aan dat het misschien ook wel lekker was dat ik mij rond de fesstdagen hier dan niet mee bezig hoefde te houden, maar zo werkt het dus niet. En toen ik haar uitlegde dat ik het traject wil afsluiten en dat nu (nog steeds) niet kan, begreep ze het wel. Flink wat tranen gelaten aan de telefoon...
Ik ben vandaag meteen gestopt met het slikken van de Provera om het op te wekken en kan nu alleen maar hopen en duimen dat mijn lichaam mee gaat werken, of liever gezegd niet gaat meewerken en ik niet voor 10 december ongesteld ga worden.
Het recept Progynova wordt al wel gefaxt naar mijn apotheek, zodat ik de medicijnen alvast in huis heb.
Het telefoontje heeft me ook wel weer rust gegeven, ik heb nu wel duidelijkheid gekregen, hoe dubbel het ook voelt.
Monique
Hierdoor was de stap om Arnhem te bellen iets minder groot. Dus de telefoon gepakt en gebeld.
Mijn rekensommetje klopt, als ik voor 10 december ongesteld word, zal de cryo terugplaatsing vallen in de week dat het IVF lab in Utrecht gesloten is. Degene die ik aan de lijn had gaf aan dat het misschien ook wel lekker was dat ik mij rond de fesstdagen hier dan niet mee bezig hoefde te houden, maar zo werkt het dus niet. En toen ik haar uitlegde dat ik het traject wil afsluiten en dat nu (nog steeds) niet kan, begreep ze het wel. Flink wat tranen gelaten aan de telefoon...
Ik ben vandaag meteen gestopt met het slikken van de Provera om het op te wekken en kan nu alleen maar hopen en duimen dat mijn lichaam mee gaat werken, of liever gezegd niet gaat meewerken en ik niet voor 10 december ongesteld ga worden.
Het recept Progynova wordt al wel gefaxt naar mijn apotheek, zodat ik de medicijnen alvast in huis heb.
Het telefoontje heeft me ook wel weer rust gegeven, ik heb nu wel duidelijkheid gekregen, hoe dubbel het ook voelt.
Monique
dinsdag 29 november 2011
Kink in de kabel?
Hier is waarschijnlijk een kink in de kabel gekomen wat de cryo teruplaatsing betreft in mijn volgende cyclus.
Ik had gisteren een mail gestuurd naar Arnhem gestuurd voor een medicatie recept en hierin de vraag gesteld hoe het zit met de openingstijden van het IVF lab in Utrecht rond kerst en Oud en nieuw. Ik open net mijn mail en had bericht terug. Het blijkt dat het lab van 23 december t/m 1 januari gesloten is en er in die dagen geen cryo behandelingen plaatsvinden. Zoals ik het nu kan bekijken en baseer op hoe het vorige cryo traject is verlopen, is er bij mij een grote kans dat net rond die dagen ik de terugplaatsing zou moeten hebben.......
Het enigste waar ik op kan hopen is dat ik of eerder ongesteld word (wat een zeer kleine kans is) of juist later ongesteld ga worden, zodat alles op schuift.
De vorige terugplaatsing zou op cyclusdag 23 zijn, als ik er dus nu wat rekenwerk tegen aan gooi zou ik morgen ongesteld moeten worden of niet eerder ongesteld moeten worden dan 9 of 10 december.
Ik merk dat ik behoorlijk van slag hiervan ben en verdrietig en even niet weet wat ik nu moet doen. Dit is iets waar ik niet op heb gerekend en moet er gewoon niet aandenken dat alles nog weer verder wordt opgeschoven, oftewel uitgesteld als ik voor 9 of 10 december toch ongesteld wordt.
Ik moet morgen maar even bellen naar Arnhem, maar ben zo bang dat ik misschien wel te horen krijg dat het dan een maand wordt uitgesteld en ik nog niet over kan gaan tot afsluiting van het traject.
Monique
Ik had gisteren een mail gestuurd naar Arnhem gestuurd voor een medicatie recept en hierin de vraag gesteld hoe het zit met de openingstijden van het IVF lab in Utrecht rond kerst en Oud en nieuw. Ik open net mijn mail en had bericht terug. Het blijkt dat het lab van 23 december t/m 1 januari gesloten is en er in die dagen geen cryo behandelingen plaatsvinden. Zoals ik het nu kan bekijken en baseer op hoe het vorige cryo traject is verlopen, is er bij mij een grote kans dat net rond die dagen ik de terugplaatsing zou moeten hebben.......
Het enigste waar ik op kan hopen is dat ik of eerder ongesteld word (wat een zeer kleine kans is) of juist later ongesteld ga worden, zodat alles op schuift.
De vorige terugplaatsing zou op cyclusdag 23 zijn, als ik er dus nu wat rekenwerk tegen aan gooi zou ik morgen ongesteld moeten worden of niet eerder ongesteld moeten worden dan 9 of 10 december.
Ik merk dat ik behoorlijk van slag hiervan ben en verdrietig en even niet weet wat ik nu moet doen. Dit is iets waar ik niet op heb gerekend en moet er gewoon niet aandenken dat alles nog weer verder wordt opgeschoven, oftewel uitgesteld als ik voor 9 of 10 december toch ongesteld wordt.
Ik moet morgen maar even bellen naar Arnhem, maar ben zo bang dat ik misschien wel te horen krijg dat het dan een maand wordt uitgesteld en ik nog niet over kan gaan tot afsluiting van het traject.
Monique
maandag 14 november 2011
Terug in blogland!
Toen ik mijn eerste blog maakte na de overstap was ik in de veronderstelling dat ik mijn nieuw blog snel up to date zou hebben, maar dit bleek een vergissing. We zijn nu ruim 5 weken verder en er staat, of liever stond, nog maar 1 berichtje op. Hierin speelde ook mee dat ik nog steeds de hoop had dat weblog.nl snel zijn zaakjes weer op orde zou hebben en een overstap uiteindelijk toch niet nodig zou zijn, maar dat was dus een vergissing.... Nu dus echt de stoute schoenen aangetrokken en aan de slag met mijn nieuwe blog. Ik denk dat wanneer ik deze up tot date heb ik deze ook weer ga bijhouden, want mis het bloggen als uitlaatklep ontzettend.
Om alle 5 jaren die ik heb weggeschreven op weblog.nl naar hier te kopieren is iets teveel van het goede en ik zal dan ook begin 2011, de start van mijn IVF/ICSI, traject als uitgangspunt nemen. Alle andere berichten blijven op www.moniqueswens.web-log.nl staan als naslagwerk en het is mijn grote droom om deze in een boekvorm af te laten drukken voor Marijn.
MAAR, laat ik nu eerst maar eens gaan beginnen met kopieren en plakken van weblog naar blogspot!
Tot snel!
Update:
Het kopieren en plakken vanaf 31-12-2010 is gedaan. Ik heb weer een up to date blog. Af en toe vloeiden er wel wat traantjes toen ik bepaalde logs teruglas, vooral die van 31-12-2010. Ik had zo de hoop dat 2011 het jaar van Marijn en mij zou worden! Maar die hoop vervliegt langzaam......
Monique
Om alle 5 jaren die ik heb weggeschreven op weblog.nl naar hier te kopieren is iets teveel van het goede en ik zal dan ook begin 2011, de start van mijn IVF/ICSI, traject als uitgangspunt nemen. Alle andere berichten blijven op www.moniqueswens.web-log.nl staan als naslagwerk en het is mijn grote droom om deze in een boekvorm af te laten drukken voor Marijn.
MAAR, laat ik nu eerst maar eens gaan beginnen met kopieren en plakken van weblog naar blogspot!
Tot snel!
Update:
Het kopieren en plakken vanaf 31-12-2010 is gedaan. Ik heb weer een up to date blog. Af en toe vloeiden er wel wat traantjes toen ik bepaalde logs teruglas, vooral die van 31-12-2010. Ik had zo de hoop dat 2011 het jaar van Marijn en mij zou worden! Maar die hoop vervliegt langzaam......
Monique
7-11-2011 Heftige dagen
Ik heb heftige dagen achter de rug, heb heel veel gehuild en nog staat het huilen mij nader dan het lachen. Ook veel nagedacht en zelfs gisteren erover gedacht of ik nog wel voor de cryo terugplaatsing wil gaan. Ik wil het hele traject zo graag afsluiten en dat kan nu nog steeds niet. Ik ga weer een spannende stressvolle tijd tegemoet.
Ik weet dat de cryo's ook nog een kans zijn op een kindje, maar het is wel een hele erge kleine kans. Een kans is een kans, dat klopt maar of het een reeel kans is?
Bij mijn eerste ICSI had ik ook een cryo en deze is toen het ontdooiproces niet goed doorgekomen. Door de laborante van het IVF laboratorium is mij ook verteld dat mijn leeftijd ook mee speelt of een cryo wel het ontdooiproces goed doorkomt. Ik ben wel 40 jaar en heb dus al oudere eitjes. En het is helemaal niet dat ik nu pessimistisch wil zijn, wat denk dat ik dat niet ben. Volgens mij ben ik behoorlijk realistisch aan het denken.
Vanmorgen Arnhem gebeld en doorgegeven dat ICSI 3 helaas niet is gelukt. Weer veel tranen door de meelevende woorden van de IVF-verpleegkundige. Er werd mij ook gevraagd of ik meteen door wil gaan voor de cryo terugplaatsing of nog even wil wachten. Aangegeven dat ik het wil afronden en door wil. Dit begreep ze. Deze cylus moet ik overslaan, maar bij mijn volgende cyclus moet ik op de eerste dag bellen en wordt er een afspraak gemaakt voor de eerste echo.
Morgen heb ik een belafspraak staan met de maatschappelijk werkster en heb ook nagedacht of ik deze week nog een afspraak met haar wil. Merk dat ik dat deze week niet wil. ik heb deze week nodig om even de zaken voor mijzelf op een rijtje te krijgen en even niet allen uit emotie wil reageren. Vraag haar dan ook om een afspraak voor volgende week.
Ik weet dat de cryo's ook nog een kans zijn op een kindje, maar het is wel een hele erge kleine kans. Een kans is een kans, dat klopt maar of het een reeel kans is?
Bij mijn eerste ICSI had ik ook een cryo en deze is toen het ontdooiproces niet goed doorgekomen. Door de laborante van het IVF laboratorium is mij ook verteld dat mijn leeftijd ook mee speelt of een cryo wel het ontdooiproces goed doorkomt. Ik ben wel 40 jaar en heb dus al oudere eitjes. En het is helemaal niet dat ik nu pessimistisch wil zijn, wat denk dat ik dat niet ben. Volgens mij ben ik behoorlijk realistisch aan het denken.
Vanmorgen Arnhem gebeld en doorgegeven dat ICSI 3 helaas niet is gelukt. Weer veel tranen door de meelevende woorden van de IVF-verpleegkundige. Er werd mij ook gevraagd of ik meteen door wil gaan voor de cryo terugplaatsing of nog even wil wachten. Aangegeven dat ik het wil afronden en door wil. Dit begreep ze. Deze cylus moet ik overslaan, maar bij mijn volgende cyclus moet ik op de eerste dag bellen en wordt er een afspraak gemaakt voor de eerste echo.
Morgen heb ik een belafspraak staan met de maatschappelijk werkster en heb ook nagedacht of ik deze week nog een afspraak met haar wil. Merk dat ik dat deze week niet wil. ik heb deze week nodig om even de zaken voor mijzelf op een rijtje te krijgen en even niet allen uit emotie wil reageren. Vraag haar dan ook om een afspraak voor volgende week.
Monique
5-11-2011 En dan is het toch over....
Helaas........
Eén dag overtijd, maar mijn lichaam heeft mij wederom eens voor de gek gehouden. Testen is niet meer nodig, dat bleek toen ik vanmorgen wakker werd en naar het toilet ging. In eerste instantie ben ik totaal verslagen weer in bed gaan liggen en toen ik Marijn hoorde hem bij mij in bed gehaald. Toen ik naar dat blonde koppie van mijn mannetje keek kwamen de eerste tranen en het besef dat zijn zo gewilde broertje of zusje er niet in zit. Nu blijven de tranen ook stromen.......
Eén dag overtijd, maar mijn lichaam heeft mij wederom eens voor de gek gehouden. Testen is niet meer nodig, dat bleek toen ik vanmorgen wakker werd en naar het toilet ging. In eerste instantie ben ik totaal verslagen weer in bed gaan liggen en toen ik Marijn hoorde hem bij mij in bed gehaald. Toen ik naar dat blonde koppie van mijn mannetje keek kwamen de eerste tranen en het besef dat zijn zo gewilde broertje of zusje er niet in zit. Nu blijven de tranen ook stromen.......
Monique
4-11-2011 De testdag
Vandaag is mijn testdag, maar ik heb me voorgenomen niet tegaan testen. Ik heb ook geen test in huis, dus ik kan me er ook niet door laten verleiden.
12.00 uur
Elke keer dat ik naar de wc ga, en dat is vaak!, ben ik bang dat het mis is. Tot nu toe nog geen bloedspatje te bekennen, maar wat een stress. Ik krijg een beetje met vlagen buikpijn, maar weet niet of dit komt doordat ik ongesteld ga worden of dat dit juist komt door de spanning......
16.00 uur
Buikpijn wordt minder en nog steeds geen bloed....
22.00 uur
Nog steeds geen spatje bloed te bekennen, maar ga nu wel mijn bedje opzoeken. De spanning word me teveel.
Monique
12.00 uur
Elke keer dat ik naar de wc ga, en dat is vaak!, ben ik bang dat het mis is. Tot nu toe nog geen bloedspatje te bekennen, maar wat een stress. Ik krijg een beetje met vlagen buikpijn, maar weet niet of dit komt doordat ik ongesteld ga worden of dat dit juist komt door de spanning......
16.00 uur
Buikpijn wordt minder en nog steeds geen bloed....
22.00 uur
Nog steeds geen spatje bloed te bekennen, maar ga nu wel mijn bedje opzoeken. De spanning word me teveel.
Monique
30-10-2011 De dagen zijn slopend
Nou de onrust begint hier toch wel toe te slaan. Komt ook doordat ik weekend heb en dus minder afleidig dan normaal. Gisteren wel bij een vriendin geweest, maar vandaag een hangdagje thuis met Marijn. Ik voel van alles en dan weer niets, kan er geen peil optrekken. Af en toe bekruipt mij wel de angst dat het niet is gelukt, omdat ik jeuk krijg op mijn hoofd. Klinkt misschien heel raar, maar als ik ongesteld moet worden dan krijg ik een jeukerige hoofdhuid. Nu moet ik wel zeggen dat ik hier al last van heb sinds de punctie.....
Ik moet 2 maal daags 2 vaginale bolletjes inbrengen en laat hier nu o.a de bijwerkingen van zijn misselijkheid en vermoeidheid. En laat ik nu van beiden last hebben.
Marijn heeft mij aan het begin van de middag nog de tranen in de ogen laten springen door uit het niets de vraag te stellen: Mama, waarom heb ik geen broertje of zusje? Heb hem de vraag teruggesteld of hij graag een broerte of een zusje wil hebben en hij gaf aan van ja. Pffffffff
Ik moet 2 maal daags 2 vaginale bolletjes inbrengen en laat hier nu o.a de bijwerkingen van zijn misselijkheid en vermoeidheid. En laat ik nu van beiden last hebben.
Marijn heeft mij aan het begin van de middag nog de tranen in de ogen laten springen door uit het niets de vraag te stellen: Mama, waarom heb ik geen broertje of zusje? Heb hem de vraag teruggesteld of hij graag een broerte of een zusje wil hebben en hij gaf aan van ja. Pffffffff
Monique
28-10-2011 ICSI-3, de eerte wachtweek is voorbij
De eerste wachtweek is voorbij gevlogen, maar of dat ook zo zal gaan met de tweede?
Ik moet zeggen dat ik mij nu nog behoorlijk rustige voel en goed in mijn vel zit. Gisteren had ik ook een afspraak staan met de maatschappelijk werkster en heb dat ook benoemd. Zij deelde mijn indruk. Ik heb voor a.s dinsdag een belafspraak staan met haar om te kijken hoe het dan met mij gaat, omdat dan de laatste wachtdagen zijn aangebroken. Mocht het niet goed gaan, kan ik donderdag nog weer bij haar terecht.
Verder voel ik van alles in mijn lijf, maar ja dat kan natuurlijk ook niet anders, je bent er zo op gefixeerd!
Voor nu "geniet" ik maar van hoe ik mij voel en kan ik niets anders doen dan wachten.
Ik moet zeggen dat ik mij nu nog behoorlijk rustige voel en goed in mijn vel zit. Gisteren had ik ook een afspraak staan met de maatschappelijk werkster en heb dat ook benoemd. Zij deelde mijn indruk. Ik heb voor a.s dinsdag een belafspraak staan met haar om te kijken hoe het dan met mij gaat, omdat dan de laatste wachtdagen zijn aangebroken. Mocht het niet goed gaan, kan ik donderdag nog weer bij haar terecht.
Verder voel ik van alles in mijn lijf, maar ja dat kan natuurlijk ook niet anders, je bent er zo op gefixeerd!
Voor nu "geniet" ik maar van hoe ik mij voel en kan ik niets anders doen dan wachten.
Monique
21-10-2011 ICSI-3, de terugplaatsing
Hoe ik de tijd vanmorgen ben doorgekomen, ik weet het nog niet, maar het waren de zwaarste en langst durende uren uit mijn leven. Tussen 10 en 11 uur zou ik worden gebeld, en vanaf 9.30 uur begon ik al zenuwachtig te worden. Ik liep constant met al mijn telefoons in de hand, met mijn huistelefoon, mijn privémobiel en zelfs met mijn werkmobiel. Ik ging namelijk twijfelen of ik niet per ongeluk het nummer van mijn werkmobiel had doorgegeven in Utrecht.... Waar ik ook heen ging, de telefoons gingen met mij mee.
En om 10.40 uur kwam dan einelijk het telefoontje met heel verlossende nieuws! Van de 6 eitjes waren er 5 ontwikkelt tot embryo's!!!!!
's middags om 14.40 uur had ik de afspraak in Utrecht staan en zijn er 2 emmy's, genaamd Uk en Puk, teruggeplaatst. Van de ander 3 waren er 2 goed genoeg om in te vriezen. Ik heb dus "gewoon" nog 2 cryo's!!! Wat een geschenk en ik heb dit resultaat dan ook nooit verwacht. De terugplaatsing ging ook redelijk snel en nu is het lange wachten weer begonnen.
Monique
En om 10.40 uur kwam dan einelijk het telefoontje met heel verlossende nieuws! Van de 6 eitjes waren er 5 ontwikkelt tot embryo's!!!!!
's middags om 14.40 uur had ik de afspraak in Utrecht staan en zijn er 2 emmy's, genaamd Uk en Puk, teruggeplaatst. Van de ander 3 waren er 2 goed genoeg om in te vriezen. Ik heb dus "gewoon" nog 2 cryo's!!! Wat een geschenk en ik heb dit resultaat dan ook nooit verwacht. De terugplaatsing ging ook redelijk snel en nu is het lange wachten weer begonnen.
Monique
18-10-2011 ICSI-3, de punctie
Het was een lange en vermoeiende dag, met veel opstoppingen onderweg. Gevolg 20 minuten te laat in Arrnhem, terwijl we al een halfuur eerder waren vertrokken ......Gelukkig werd er niet moeilijk overgedaan toen ik belde dat we het niet gingen redden. MAAR er zijn in toaal 6 eitjes gevonden in de 8 tot 10 follikels die zijn aangeprikt. Op zich een hele mooie score, maar voor mij telt toch de uitslag vrijdag. Ik word dan tussen 10-11 uur gebeld of er bevruchtingen zijn, hoeveel en hoe laat dan de terugplaatsing zal zijn.
Monique
Monique
16-10-2011 En dan wordt het toch allemaal teveel
De spanning neemt hier met de dag toe en mijn incasseringsvermogen is gedaald tot onder het vriespunt. Dit heeft er toe geleid, en ik kan er nu om lachen, dat ik laatst zo boos ben geworden en 2 stoeltjes van Marijn naar buiten heb gesmeten. Ze stonden me in de weg in de keuken tijdens het koken en ik had Marijn gevraagd ze weg te halen, maar dat wilde hij niet en ging in discussie. En plosteling was daar de waas voor mijn ogen... En zo zijn er nog een aantal voorvallen geweest die ik normaal fluitend aan kan, maar ze nu niet meer aan kan.
Ik heb dit afgelopen donderdag ook bespreekbaar gemaakt bij de maatschappelijk werkster, dit was een goed gesprek en over 2 weken staat de vervolgafspraak.
Maar me nu eerst maar richten op de punctie!
Monique
Ik heb dit afgelopen donderdag ook bespreekbaar gemaakt bij de maatschappelijk werkster, dit was een goed gesprek en over 2 weken staat de vervolgafspraak.
Maar me nu eerst maar richten op de punctie!
Monique
14-10-2011 ICSI-3, eerste echo
Vanmorgen naar Arnhem gegaan, toch wel met knikkende knietjes, want zou mijn lichaam goed heben geregaeerd op de medicatie?
Gelukkig goed nieuws, op de echo waren ongeveer 15 eitjes te zien. Er zat nogal verschil in grote, dus..... Vanavond en morgen verhoging van de Gonal-f voor extra stimulering, zondagavond 21.30 uur de pregnyl en dan dinsdagochtend om 8.30 uur de punctie!!!
Ik ben zo blij en opgelucht.
Monique
Gelukkig goed nieuws, op de echo waren ongeveer 15 eitjes te zien. Er zat nogal verschil in grote, dus..... Vanavond en morgen verhoging van de Gonal-f voor extra stimulering, zondagavond 21.30 uur de pregnyl en dan dinsdagochtend om 8.30 uur de punctie!!!
Ik ben zo blij en opgelucht.
Monique
25-9-2011 ICSI-3, de eerste Lucrin is weer gezet
Vandaag begonnen met het spuiten van de Lucrin voor ICSI-3. Wat voelt dit heftig. Ik ben dus nu daadwerkelijk begonnen aan mijn allerallerallerlaatste poging. Een poging waarvan ik had gehoopt datdeze nooit nodig zou zijn, maar helaas de praktijk liet het anders zien.
Vanaf 5 oktober komt er naats de Lucrin ook nog de Gonal-f bij en dan is het wachten op de eerste echo en deze staat gepland op 14 oktober.
Ik ben blij dat ik nu al ondersteuning heb bij deze poging, 12 oktober staat er weer een afspraak gepland bij de maatschappelijk werkster van het ziekenhuis. Deze is bewust 2 dagen voor de eerste echo gezet, om te kijken hoe ik dan in het hele proces sta en of ik het nog een beetje volhou.
Monique
Vanaf 5 oktober komt er naats de Lucrin ook nog de Gonal-f bij en dan is het wachten op de eerste echo en deze staat gepland op 14 oktober.
Ik ben blij dat ik nu al ondersteuning heb bij deze poging, 12 oktober staat er weer een afspraak gepland bij de maatschappelijk werkster van het ziekenhuis. Deze is bewust 2 dagen voor de eerste echo gezet, om te kijken hoe ik dan in het hele proces sta en of ik het nog een beetje volhou.
Monique
5-9-2011 Marijn zijn eerste schooldag
En vandaag was het dan zo ver, de vakantie was voorbij. Nou ja, voor Marijn dan, ik heb nog een weekje vrij. Deze bewust zo gepland, zodat ik hem in zijn eerste schoolweek zelf kon brengen en halen. Marijn had er erg veel zin in en had de avond tevoren al zelf een appeltje en een pakje drinken in zijn nieuwe schooltas gedaan. En dan zijn ze dus echt groot he?
Monique
Monique
24-8 tot 27-8-2011 Vakantie Harlingen
Samen met Marijn de wereld reis gemaakt met d etrein richting het Hoge, hoge noorden en wel naar Harlingen. Hier woont Kleintje, en Kleintje is mijn één na jongste zusje. Door allerei omstandigheden haar al even niet meer gezien en nu was het echt nodig. Dus bezakt en bepakt gingen wij de trein in, om bijna 3 uur later en 3 overstappen verder in Harlingen uit te stappen. Meteen richting het hotel en daar eerst maar even bijkomen om vervolgens het stadje in te duiken.
Wij hebben heerlijke dagen gehad en ook best zonning weer, maar het belangrijkste was natuurlijk Kleintje. Helaas had zij geen vakantie en moest ze gewoon werken, dus we zagen elkaar alleen s'avonds. Maar dat mocht de pret niet drukken.
Nog even een paar foto's:
Monique
Wij hebben heerlijke dagen gehad en ook best zonning weer, maar het belangrijkste was natuurlijk Kleintje. Helaas had zij geen vakantie en moest ze gewoon werken, dus we zagen elkaar alleen s'avonds. Maar dat mocht de pret niet drukken.
Nog even een paar foto's:
Monique
23-8-2011 Van alles wat
In de afgelopen 2 weken is er veel gebeurt. Zo heeft het evaluatiegsprek in Arnhem veel bij mij los gemaakt, de sluizen stonden al open, maar bleven na het gesprek ook open staan. Om alles kon ik huilen, zo zat ik met Marijn naar de tekenfilm Heidi te kijken en kwam het stukje dat Heidi weer werd hereningd met haar opa in de bergen. Nou daar liepen de bergbeken al weer over... Erg vermoeiend soms, maar gaf ook veel ruimte.
Vorige week maandag is Marijn uitgezwaaid bij de kindjes, het was zijn laatste dag. De laatste weken kreeg ik hem met moeite naar het KDV, hij wilde er niet meer naar toe. Elke ochtend was er strijd, behalve de laatste dag. Tracteren wilde hij (eerst) niet, want zoals hij zelf zei: "Ik ben toch niet jarig?" Toen hij het lekkers zag wat hij mocht tracteren wilde hij wel weer.
En eindelijk daar was die dan, mijn vakantie. Vorige week woensdag om 13.00 uur ging deze in en wat geniet ik van de rust en vrijheid. Drieenhalve week mag mijn vakantie duren. De laatste week op het werk was het echt ploeteren geblazen en dat in combinatie met niet al te lekker in je vel zitten, is geen goede combinatie. Ik heb dan ook een week erg slecht geslapen en zelfs een aantal nachten lopen nachtbraken in de woonkamer. Gijsje en Honey waren wel erg blij met de extra aandacht in de nacht. Gelukkig is sinds het begin van mijn vakantie de slaap teruggekeert.
Gisteren heb ik mijn eerste afspraak gehad met de maatschappelijk werkster van het Rijnstate. E�n en ander was erg snel geregeld en mijn vermoeden is dan ook dat er druk vanuit de gyn is uitgeoefend. Ik ben er in ieder geval blij mee. Wat me vooral bij is gebleven van het gesprek is dat ik verder in het afscheidproces zit dan ik zelf dacht. Ik ben er veel meer mee bezig dan ik toon en dan wel op een realistische manier. Was erg prettig om te ervaren. De volgende afspraak staat gepland voor 12 oktober, 2 dagen voor de eerste echo, om te kijken hoe ik dan in het hele proces sta.
Morgen vertrekken Marijn en ik naar het hoge hoge Noorden, naar Harlingen om precies te zijn. We zullen dan eindelijk Kleintje weer zien en haar een knuffel in het echt kunnen geven. Ik heb een hotel in hartje Harlingen geboekt en zaterdag keren we dan weer huiswaarts. Marijn en ik hebben er zin in, even uit de sleur van alledag en uitwaaien op het strand. Alle ellende van de afgelopen tijd weg laten waaien en nieuwe energie op doen.
Monique
Vorige week maandag is Marijn uitgezwaaid bij de kindjes, het was zijn laatste dag. De laatste weken kreeg ik hem met moeite naar het KDV, hij wilde er niet meer naar toe. Elke ochtend was er strijd, behalve de laatste dag. Tracteren wilde hij (eerst) niet, want zoals hij zelf zei: "Ik ben toch niet jarig?" Toen hij het lekkers zag wat hij mocht tracteren wilde hij wel weer.
En eindelijk daar was die dan, mijn vakantie. Vorige week woensdag om 13.00 uur ging deze in en wat geniet ik van de rust en vrijheid. Drieenhalve week mag mijn vakantie duren. De laatste week op het werk was het echt ploeteren geblazen en dat in combinatie met niet al te lekker in je vel zitten, is geen goede combinatie. Ik heb dan ook een week erg slecht geslapen en zelfs een aantal nachten lopen nachtbraken in de woonkamer. Gijsje en Honey waren wel erg blij met de extra aandacht in de nacht. Gelukkig is sinds het begin van mijn vakantie de slaap teruggekeert.
Gisteren heb ik mijn eerste afspraak gehad met de maatschappelijk werkster van het Rijnstate. E�n en ander was erg snel geregeld en mijn vermoeden is dan ook dat er druk vanuit de gyn is uitgeoefend. Ik ben er in ieder geval blij mee. Wat me vooral bij is gebleven van het gesprek is dat ik verder in het afscheidproces zit dan ik zelf dacht. Ik ben er veel meer mee bezig dan ik toon en dan wel op een realistische manier. Was erg prettig om te ervaren. De volgende afspraak staat gepland voor 12 oktober, 2 dagen voor de eerste echo, om te kijken hoe ik dan in het hele proces sta.
Morgen vertrekken Marijn en ik naar het hoge hoge Noorden, naar Harlingen om precies te zijn. We zullen dan eindelijk Kleintje weer zien en haar een knuffel in het echt kunnen geven. Ik heb een hotel in hartje Harlingen geboekt en zaterdag keren we dan weer huiswaarts. Marijn en ik hebben er zin in, even uit de sleur van alledag en uitwaaien op het strand. Alle ellende van de afgelopen tijd weg laten waaien en nieuwe energie op doen.
Monique
9-8-2011 Evaluatiegesprek
Vanmorgen naar Arnhem geweest voor het evaluatiegesprek. Het is een goed gesprek geweest, maar was wel erg emotioneel. De tranen hebben dan ook rijkelijk gevloeit en sinds mijn dijkdoorbraak zijn ze ook niet meer tegen te houden.
Het gesprek stond vooral in het teken in hoe het nu met mij gaat en of ik het nog wel volhoud. Ik ben erg open geweest en heb aangegeven dat ik 2 weken op slot heb gezeten en dat sinds vorige week de tranen pas zijn losgekomen en nu blijven stromen. Ze vroeg mij of ik al had gedacht aan professionele ondersteuning. Ik heb aangegeven dat ik hier open voor sta en dat ik mij ervan bewust ben dat mocht de derde poging niet lukken ik deze ook nodig zal hebben om het rouwproces door te komen. Afgelopen zaterdag wees een goede vriend mij hier nog op en stelde mij toen ook de vraag waarom ik zou wachten en waarom nu al niet de juiste hulp zou inschakelen die mij tijdens dit traject kon begeleiden. Ik ben hierover na gaan denken en denk ook dat dit goed zal zijn. Ik ben dan ook al aan het googlen geslagen. De gyn gaf aan dat er in hun IVF-team ook een maatschappelijk werkster zit gespecialiseerd op het stukje onvruchtbaar en afscheid moeten nemen van je kinderwens. Ik heb besloten hier gebruik van te maken en de gyn zorgt voor de verwijzing. Nu is het wachten tot er contact met mij wordt opgenomen.
Toen kwam de vraag wat ik nu wilde, door of een rustpauze. Ik heb aangegeven dat ik door wil, een rustpauze geeft mij geen rust, want ik weet dat de laatste poging ook echt de laatste zal zijn en een rustpauze geeft alleen maar uitstel. En er is dan ook besloten dat ik door ga. Er is meteen het stimulatieschema opgesteld en de recepten voor de medicatie heb ik meegekregen. Uiterlijk 1 september begin ik met de pil en vanaf 25 september begint het spuiten. De eerste echo staat gepland voor 14 oktober. Eind oktober/begin november zal ik dan weten of mijn wens voor uitbreiding van mijn gezinnetje uit mag komen....
Monique
Het gesprek stond vooral in het teken in hoe het nu met mij gaat en of ik het nog wel volhoud. Ik ben erg open geweest en heb aangegeven dat ik 2 weken op slot heb gezeten en dat sinds vorige week de tranen pas zijn losgekomen en nu blijven stromen. Ze vroeg mij of ik al had gedacht aan professionele ondersteuning. Ik heb aangegeven dat ik hier open voor sta en dat ik mij ervan bewust ben dat mocht de derde poging niet lukken ik deze ook nodig zal hebben om het rouwproces door te komen. Afgelopen zaterdag wees een goede vriend mij hier nog op en stelde mij toen ook de vraag waarom ik zou wachten en waarom nu al niet de juiste hulp zou inschakelen die mij tijdens dit traject kon begeleiden. Ik ben hierover na gaan denken en denk ook dat dit goed zal zijn. Ik ben dan ook al aan het googlen geslagen. De gyn gaf aan dat er in hun IVF-team ook een maatschappelijk werkster zit gespecialiseerd op het stukje onvruchtbaar en afscheid moeten nemen van je kinderwens. Ik heb besloten hier gebruik van te maken en de gyn zorgt voor de verwijzing. Nu is het wachten tot er contact met mij wordt opgenomen.
Toen kwam de vraag wat ik nu wilde, door of een rustpauze. Ik heb aangegeven dat ik door wil, een rustpauze geeft mij geen rust, want ik weet dat de laatste poging ook echt de laatste zal zijn en een rustpauze geeft alleen maar uitstel. En er is dan ook besloten dat ik door ga. Er is meteen het stimulatieschema opgesteld en de recepten voor de medicatie heb ik meegekregen. Uiterlijk 1 september begin ik met de pil en vanaf 25 september begint het spuiten. De eerste echo staat gepland voor 14 oktober. Eind oktober/begin november zal ik dan weten of mijn wens voor uitbreiding van mijn gezinnetje uit mag komen....
Monique
5-8-2011 De dijk is doorgebroken
De dijk is doorgebroken en geen Hansje Brinker kon deze tegenhouden door zijn vinger in de dijk te stoppen......
Gisteren hoorde ik het verhaal van iemand die uitbehandeld was, nadat haar derde ICSI poging niet was gelukt 2 maanden geleden. De laatste weken voelde ze zich niet lekker, o.a. moe, misselijk en overgeven en is ze afgelopen week naar de huisarts geweest. Hij heeft haar een recept meegegeven voor tabletten, maar deze mocht ze niet gebruiken als ze zwanger was. Ze gaf aan dat ze niet zwanger was, want ze was na de laatste ICSI ongesteld geworden. Bij de apotheek kreeg ze hetzelfde te horen en weer gaf ze aan dat ze niet zwanger was. Thuisgekomen sloeg de twijfel toe en is ze toch maar een zwangersschapstest gaan halen en je raad het al: zwanger! Na een bezoek aan het ziekenhuis en een echo blijkt dat ze 9 weken zwanger is. Waarschijnlijk is ��n van de embryo's die teruggeplaatst waren toch ingenesteld en is ze ongesteld geworden van de embryo die niet ingenesteld was.
Dit hele verhaal bracht mij aan het twijfelen en gaf mij ook hoop dat het misschien bij mij ook wel zo kon zijn. Rationeel had ik wel zoiets van doe normaal ik ben niet zwanger, maar gevoelsmatig kreeg ik hoop. Gisterenavond een test er tegenaan gegooid en waarschijnlijk valt het wel te raden: Negatief. Tegen beter weten in heb ik getest. Dit was z'n teleurstelling dat de tranen kwamen en bleven komen. Tegelijkertijd kreeg ik duidelijk hoe ik mij nu voel en dat is dat ik bang ben. Bang dat mijn gezinnetje niet mag worden uitgebreid met nog een kindje, een broertje of zusje voor Marijn. Ik heb nog ��n poging en ik zie er zo tegen op die te moeten ondergaan, omdat ik bang ben voor negatief resultaat. Want dan is het definitief over en uit. Toch kan ik ook niet wachten tot ik weer mag beginnen, omdat de wens op uitbreiding van mijn gezinnetje zo sterk aanwezig is.
Ik ben blij met het doorbreken van de de dijk, want voel mij meteen een paar kilo lichter (jammer genoeg wel figuurlijk), maar heb ook de bevestiging gekregen dat ik genoeg inzicht in mijzelf heb. Ik voelde dat het niet goed met mij ging en dat het dus niet zo was dat ik immuun was geworden voor de teleurstelling!
Monique
Gisteren hoorde ik het verhaal van iemand die uitbehandeld was, nadat haar derde ICSI poging niet was gelukt 2 maanden geleden. De laatste weken voelde ze zich niet lekker, o.a. moe, misselijk en overgeven en is ze afgelopen week naar de huisarts geweest. Hij heeft haar een recept meegegeven voor tabletten, maar deze mocht ze niet gebruiken als ze zwanger was. Ze gaf aan dat ze niet zwanger was, want ze was na de laatste ICSI ongesteld geworden. Bij de apotheek kreeg ze hetzelfde te horen en weer gaf ze aan dat ze niet zwanger was. Thuisgekomen sloeg de twijfel toe en is ze toch maar een zwangersschapstest gaan halen en je raad het al: zwanger! Na een bezoek aan het ziekenhuis en een echo blijkt dat ze 9 weken zwanger is. Waarschijnlijk is ��n van de embryo's die teruggeplaatst waren toch ingenesteld en is ze ongesteld geworden van de embryo die niet ingenesteld was.
Dit hele verhaal bracht mij aan het twijfelen en gaf mij ook hoop dat het misschien bij mij ook wel zo kon zijn. Rationeel had ik wel zoiets van doe normaal ik ben niet zwanger, maar gevoelsmatig kreeg ik hoop. Gisterenavond een test er tegenaan gegooid en waarschijnlijk valt het wel te raden: Negatief. Tegen beter weten in heb ik getest. Dit was z'n teleurstelling dat de tranen kwamen en bleven komen. Tegelijkertijd kreeg ik duidelijk hoe ik mij nu voel en dat is dat ik bang ben. Bang dat mijn gezinnetje niet mag worden uitgebreid met nog een kindje, een broertje of zusje voor Marijn. Ik heb nog ��n poging en ik zie er zo tegen op die te moeten ondergaan, omdat ik bang ben voor negatief resultaat. Want dan is het definitief over en uit. Toch kan ik ook niet wachten tot ik weer mag beginnen, omdat de wens op uitbreiding van mijn gezinnetje zo sterk aanwezig is.
Ik ben blij met het doorbreken van de de dijk, want voel mij meteen een paar kilo lichter (jammer genoeg wel figuurlijk), maar heb ook de bevestiging gekregen dat ik genoeg inzicht in mijzelf heb. Ik voelde dat het niet goed met mij ging en dat het dus niet zo was dat ik immuun was geworden voor de teleurstelling!
Monique
25-7-2011 Op slot
Ik zit op slot, letterlijk op slot. En daar schrik ik van, want zo ben ik niet en dat beangstigd mij. Ik heb nog steeds niet gehuild, terwijl de tranen mij wel hoog zitten. Zelfs de verschrikkelijke beelden uit Noorwegen, waar ik ontzettend om heb gehuild, heeft de dam niet doorbroken wat het mislukken van ICSI-2 betreft. Af en toe komt er een traan, maar daar blijft het dan wel bij.
Gisterenavond was ik heel even gebroken, uit het niets begon ik met grote uithalen te huilen. Het kwam vanuit mijn tenen en ik shakte door mijn hele lijf. Het heeft ongeveer 5 minuten geduurd en toen was het voorbij, mij uitgeput en met hoofdpijn achterlatend. Even had ik de hoop dat het slot gebroken was, maar helaas merkte ik vandaag dat ik met een lach rondloop, maar me zo niet voel. Daarnaast heb ik hoofdpijn, nekklachten en voelen mijn kaken verkrampt aan. Ik kan wel in woorden uitbrengen wat ik voel, maar het voelen zelf? Nee, dat kan ik even niet.
Monique
Gisterenavond was ik heel even gebroken, uit het niets begon ik met grote uithalen te huilen. Het kwam vanuit mijn tenen en ik shakte door mijn hele lijf. Het heeft ongeveer 5 minuten geduurd en toen was het voorbij, mij uitgeput en met hoofdpijn achterlatend. Even had ik de hoop dat het slot gebroken was, maar helaas merkte ik vandaag dat ik met een lach rondloop, maar me zo niet voel. Daarnaast heb ik hoofdpijn, nekklachten en voelen mijn kaken verkrampt aan. Ik kan wel in woorden uitbrengen wat ik voel, maar het voelen zelf? Nee, dat kan ik even niet.
Monique
25-7-2011 Op slot
Ik zit op slot, letterlijk op slot. En daar schrik ik van, want zo ben ik niet en dat beangstigd mij. Ik heb nog steeds niet gehuild, terwijl de tranen mij wel hoog zitten. Zelfs de verschrikkelijke beelden uit Noorwegen, waar ik ontzettend om heb gehuild, heeft de dam niet doorbroken wat het mislukken van ICSI-2 betreft. Af en toe komt er een traan, maar daar blijft het dan wel bij.
Gisterenavond was ik heel even gebroken, uit het niets begon ik met grote uithalen te huilen. Het kwam vanuit mijn tenen en ik shakte door mijn hele lijf. Het heeft ongeveer 5 minuten geduurd en toen was het voorbij, mij uitgeput en met hoofdpijn achterlatend. Even had ik de hoop dat het slot gebroken was, maar helaas merkte ik vandaag dat ik met een lach rondloop, maar me zo niet voel. Daarnaast heb ik hoofdpijn, nekklachten en voelen mijn kaken verkrampt aan. Ik kan wel in woorden uitbrengen wat ik voel, maar het voelen zelf? Nee, dat kan ik even niet.
Monique
Gisterenavond was ik heel even gebroken, uit het niets begon ik met grote uithalen te huilen. Het kwam vanuit mijn tenen en ik shakte door mijn hele lijf. Het heeft ongeveer 5 minuten geduurd en toen was het voorbij, mij uitgeput en met hoofdpijn achterlatend. Even had ik de hoop dat het slot gebroken was, maar helaas merkte ik vandaag dat ik met een lach rondloop, maar me zo niet voel. Daarnaast heb ik hoofdpijn, nekklachten en voelen mijn kaken verkrampt aan. Ik kan wel in woorden uitbrengen wat ik voel, maar het voelen zelf? Nee, dat kan ik even niet.
Monique
22-07-2011 En weer mocht het niet zo zijn
Gisteren was mijn officiele testdag, maar testen was niet meer nodig. Aan het begin van de avond kreeg ik het eerste bewijs te zien dat het weer niet was gelukt. Ik heb er voor de zekerheid nog even een testje tegen aan gegooid, maar deze was negatiever dan negatief. Weer heeft mijn lichaam mij in de steek gelaten......
Vanmorgen Arnhem gebeld en het resultaat doorgegeven. Ik heb een afspraak staan voor 9 augustus om de eerste 2 ICSI-pogingen te evalueren. Ik hoop dat ik dan ook te horen kan krijgen wanneer ik door mag voor de derde en mijn laatste ICSI-poging, maar ga er zelf vanuit dat dit september/oktober zal worden.
Tranen komen nog niet, ik denk dat de ongeloof nog te veel overheerst. Ik had een erg goed gevoel bij deze poging en dan nu dit..... Ik weet het even niet meer.
Monique
Vanmorgen Arnhem gebeld en het resultaat doorgegeven. Ik heb een afspraak staan voor 9 augustus om de eerste 2 ICSI-pogingen te evalueren. Ik hoop dat ik dan ook te horen kan krijgen wanneer ik door mag voor de derde en mijn laatste ICSI-poging, maar ga er zelf vanuit dat dit september/oktober zal worden.
Tranen komen nog niet, ik denk dat de ongeloof nog te veel overheerst. Ik had een erg goed gevoel bij deze poging en dan nu dit..... Ik weet het even niet meer.
Monique
13-7-2011 Bruidsjonkertje
Gisteren mocht Marijn het bruidsjonkertje zijn en ik de getuige tijdens de huwelijksplechtigheid van mijn vriendin. Hij heeft zich netjes gedragen in het gemeentehuis en in de huwelijkszaal en toen hij naar voren mocht komen om de ringen aan het bruidspaar te geven, samen met het nichtje van de bruidegom, nam hij deze taak zeer serieus. Ik ben trots!
(Ik heb best even angsten uit gestaan, maandagmiddag was hij erg opstandig en niets was goed. Ik heb verschillende schietgebedjes gedaan en deze zijn verhoort. Dinsdag was niets terug te zien van zijn gedrag van maandag. Pfffffffff.)
Mijn knappe bruidsjonker, samen met zijn onvergetelijke doek en knuffel.
Monique
(Ik heb best even angsten uit gestaan, maandagmiddag was hij erg opstandig en niets was goed. Ik heb verschillende schietgebedjes gedaan en deze zijn verhoort. Dinsdag was niets terug te zien van zijn gedrag van maandag. Pfffffffff.)
Mijn knappe bruidsjonker, samen met zijn onvergetelijke doek en knuffel.
Monique
7-7-2011 Terugplaatsing
Vanmorgen tussen 10 en 11 uur zou ik worden gebeld of er bevruchtingen waren, hoeveel en hoe laat de terugplaatsing zou zijn. Wat heb ik in de zenuwen gezeten en om iets na 10.30 uur kwam het verlossende telefoontje. Er waren 6 embryo's en ik werd om 15.40 uur verwacht voor de terugplaatsing. Helemaal blij en opgelucht richting Utrecht gegaan, maar toch ook wel wat gespannen voor de terugplaatsing. Helder had ik nog voor de geest wat een ellende de terugplaatsing de vorige keer is geweest. Heb dit ook aangegeven voor ik de stoel in klom, maar er werd mij verzekert dat het dit keer zo niet zou gaan. Degene die de terugplaatsing zou doen had ruim 15 jaar ervaring en had nog nooit iemand zonder embryo het ziekenhuis laten verlaten. Nou laat ik dit nu ook niet van plan zijn.
De terugplaatsing ging, voor mijn doen dan, redelijk snel en pijnloos. Er hoefde geen tangetjes en weet ik al wat niet meer aan te pas te komen en op het echoscherm kon ik mee kijken dat de embryo's in mijn baarmoeder werden geplaatst. Ik helemaal blij, maar toch was er ook nog wel een domper.
Het klopt dat er 6 embryo's waren, maar wat ze me vergeten hadden te vertellen aan de telefoon was dat van de 6 embryo's er 2 geschikt waren voor terugplaatsing, maar de andere 4 niet geschikt waren voor invriezing. Ik heb dus geen cryo's :-( Best balen dus.
Maar we gaan er maar vanuit dat deze poging het mag worden en er geen derde ICSI-poging nodig zal zijn. Over 2 weken weten we het.....
Monique
De terugplaatsing ging, voor mijn doen dan, redelijk snel en pijnloos. Er hoefde geen tangetjes en weet ik al wat niet meer aan te pas te komen en op het echoscherm kon ik mee kijken dat de embryo's in mijn baarmoeder werden geplaatst. Ik helemaal blij, maar toch was er ook nog wel een domper.
Het klopt dat er 6 embryo's waren, maar wat ze me vergeten hadden te vertellen aan de telefoon was dat van de 6 embryo's er 2 geschikt waren voor terugplaatsing, maar de andere 4 niet geschikt waren voor invriezing. Ik heb dus geen cryo's :-( Best balen dus.
Maar we gaan er maar vanuit dat deze poging het mag worden en er geen derde ICSI-poging nodig zal zijn. Over 2 weken weten we het.....
Monique
4-7-2011 Punctie ICSI-2
Vanmorgen de punctie gehad, maar bijna was deze niet door gegegaan. Vlak voor vertrek naar Arnhem heb ik de diazepam en de zetpil diclofenac ingenomen, zoals voor geschreven, en 5 minuten later ging het mis. Het zweet brak me aan alle kanten uit, mijn handen zwollen op en begonnen te tintelen en ik kreeg hoofdpijn en werd misselijk. Ook kreeg ik tintelingen in mijn gezicht. Mijn vriendin die bij me was schrok van hoe ik eruit zag. Toch maar op gestaan, maar na een paar passen te hebben gezet zakte ik bijna in elkaar. Ze heeft mij in een stoel gezet om bij te komen en na 10 minuten ging het weer iets beter en zijn we toch met enige vertraging vertrokken naar Arnhem. Toen we de afslag Arnhem opreden het ziekenhuis gebeld dat we 9.00 uur niet konden redden en dat het 10 minuten later werd.
In het ziekenhuis meteen de stoel in geklommen en kon de punctie beginnen. De punctie viel mij weer reuze me, ookal had ik wel wat meer last dan de vorige keer. Na de punctie gevraagd hoeveel follikels de gyn had aangeprikt, maar ze gaf aan het niet precies te weten, omdat ze met ons had zitten praten. Ze dacht ongeveer 10, maar wij hadden zelf het vermoeden dat het er meer waren.
Met de buisjes op mijn lichaam getaped naar Utrecht gereden tezamen met het stikstofcontainertje met rietjes sperma. De buisjes en stikstofcontainer afgegeven en toen begon het wachten op de uitslag. En....... ze hebben maar liefst 14 eitjes gevonden!!! Mijn vriendin denkt dat het er 12 waren, maar 12 of 14 het is het dubbele aantal van de vorige keer. Op de terugweg naar huis weer eerst langs Arnhem om de uitslag door te geven en het stikstofcontainertje af te geven.
En nu is het wachten tot donderdag, tussen 10 en 11 uur krijg ik dan het verlossende telefoontje van hoeveel eitjes er zijn bevrucht en hoe laat ik die middag in Utrecht moet zijn voor de terugplaatsing.
Monique
In het ziekenhuis meteen de stoel in geklommen en kon de punctie beginnen. De punctie viel mij weer reuze me, ookal had ik wel wat meer last dan de vorige keer. Na de punctie gevraagd hoeveel follikels de gyn had aangeprikt, maar ze gaf aan het niet precies te weten, omdat ze met ons had zitten praten. Ze dacht ongeveer 10, maar wij hadden zelf het vermoeden dat het er meer waren.
Met de buisjes op mijn lichaam getaped naar Utrecht gereden tezamen met het stikstofcontainertje met rietjes sperma. De buisjes en stikstofcontainer afgegeven en toen begon het wachten op de uitslag. En....... ze hebben maar liefst 14 eitjes gevonden!!! Mijn vriendin denkt dat het er 12 waren, maar 12 of 14 het is het dubbele aantal van de vorige keer. Op de terugweg naar huis weer eerst langs Arnhem om de uitslag door te geven en het stikstofcontainertje af te geven.
En nu is het wachten tot donderdag, tussen 10 en 11 uur krijg ik dan het verlossende telefoontje van hoeveel eitjes er zijn bevrucht en hoe laat ik die middag in Utrecht moet zijn voor de terugplaatsing.
Monique
1-7-2011 Maandag Punctiedag ICSI-2
Vanmorgen naar Arnhem geweest voor de echo, wel met knikkende knietjes en hopende dat de hormonen hun werk hadden gedaan. En dat hebben ze!
De gyn zag op de echo minimaal 10 follikels die goed waren gegroeid en deze score was goed genoeg om de punctie te plannen! Vanmiddag ben ik gebeld en de punctie staat voor maandag 9.00 uur gepland. Vanavond voor het laatst de Lucrin en de Gonal-f gespoten en morgenavond om 21.30 uur de Pregnyl spuiten. Spannende dagen breken hier weer aan.....
Monique
De gyn zag op de echo minimaal 10 follikels die goed waren gegroeid en deze score was goed genoeg om de punctie te plannen! Vanmiddag ben ik gebeld en de punctie staat voor maandag 9.00 uur gepland. Vanavond voor het laatst de Lucrin en de Gonal-f gespoten en morgenavond om 21.30 uur de Pregnyl spuiten. Spannende dagen breken hier weer aan.....
Monique
27-06-2011 Even klagen
Even klagen!
Ik heb het zo gehad met die K*T-hormonen die ik spuit. Ik ben moe, moe, moe en heb last van opvliegers. (Kunnen we afspreken dat ik die opvliegers niet meer hoef te krijgen over een jaartje of 10?) Daarnaast buikpijn en hopenlijk betekent dat dat er goed werk wordt verricht van binnen.
Ik ben nog emotioneler dan anders en zo vergeetachtig als de pest. Ik loop constant achter de feiten aan en telkens schiet me wel weer iets te binnen wat ik ben vergeten. Gelukkig niet hele erge dingen, maar voor mij, de perfectionist, is elk dingetje wat ik ben vergeten een verschrikking. Zo ben ik gewoon niet, ik heb altijd mijn zaakjes op orde. Gelukkig ben ik wel in staat open en bloot op tafel te leggen dat het even niet zo loopt als ik zou willen en heb ik op mijn werk lieve collega's die mij bijspringen, zaken uit handen (willen) nemen en begrip tonen. Vandaag al wel weer een inhaalslag gemaakt.
Ik moet gewoon nog even doorzetten oftewel doorspuiten. Vrijdag staat de echo gepland en hopenlijk kan dan ook de punctie worden afgesproken.
Ik heb het zo gehad met die K*T-hormonen die ik spuit. Ik ben moe, moe, moe en heb last van opvliegers. (Kunnen we afspreken dat ik die opvliegers niet meer hoef te krijgen over een jaartje of 10?) Daarnaast buikpijn en hopenlijk betekent dat dat er goed werk wordt verricht van binnen.
Ik ben nog emotioneler dan anders en zo vergeetachtig als de pest. Ik loop constant achter de feiten aan en telkens schiet me wel weer iets te binnen wat ik ben vergeten. Gelukkig niet hele erge dingen, maar voor mij, de perfectionist, is elk dingetje wat ik ben vergeten een verschrikking. Zo ben ik gewoon niet, ik heb altijd mijn zaakjes op orde. Gelukkig ben ik wel in staat open en bloot op tafel te leggen dat het even niet zo loopt als ik zou willen en heb ik op mijn werk lieve collega's die mij bijspringen, zaken uit handen (willen) nemen en begrip tonen. Vandaag al wel weer een inhaalslag gemaakt.
Ik moet gewoon nog even doorzetten oftewel doorspuiten. Vrijdag staat de echo gepland en hopenlijk kan dan ook de punctie worden afgesproken.
Monique
20-06-2011 En dan is hij 4!
4 jaar geleden kwam hij om 5.54 uur in mijn leven en sindsdien is hij mijn leven! Mijn kleine grote man is vandaag al weer 4 jaar geworden.
Gisteren hebben we uitgebreidt zijn verjaardag met familie en vrienden gevierd en is hij ontzettend verwend met lego, zijn passie sinds kort. Van mij heeft hij een grote jongens fiets gekregen. Na de drukte van gisteren vandaag een "bijkomdag" ingelast. Hij heeft getracteerd op het KDV en om 11.00 uur heb ik hem opgehaald en zijn we samen met Linda en Jana uit eten gegaan. Heerlijk geluncht en gespeelt in het park en daarna rondje stad gedaan, met als afsluiter een ijsje op het terras.
Vanaf volgende week beginnen de 5 ochtenden meedraaien op de basissschool en hier kijkt hij naar uit. Na de zomervakantie zal hij dan pas echt naar school gaan en dat zal dan best even slikken zijn voor deze mama.
Monique
Gisteren hebben we uitgebreidt zijn verjaardag met familie en vrienden gevierd en is hij ontzettend verwend met lego, zijn passie sinds kort. Van mij heeft hij een grote jongens fiets gekregen. Na de drukte van gisteren vandaag een "bijkomdag" ingelast. Hij heeft getracteerd op het KDV en om 11.00 uur heb ik hem opgehaald en zijn we samen met Linda en Jana uit eten gegaan. Heerlijk geluncht en gespeelt in het park en daarna rondje stad gedaan, met als afsluiter een ijsje op het terras.
Vanaf volgende week beginnen de 5 ochtenden meedraaien op de basissschool en hier kijkt hij naar uit. Na de zomervakantie zal hij dan pas echt naar school gaan en dat zal dan best even slikken zijn voor deze mama.
Monique
13-6-2011 Echt begonnen!
Met het starten met de pil op 7 mei was ik al begonnen met ICSI-2, maar sinds ik gisteren de eerste spuit Lucrin heb gezet voelt het voor mij pas echt dat ik ben begonnen met ICSI-2. Ik moet nog t/m woensdag de pil slikken en mijn lijf schreeuwt er om om ongesteld te mogen worden. Ik heb veel last van buikpijn en doorbraakbloedingen, ik heb hem dan ook bijna 6 weken aan ��n geslikt en het is genoeg geweest.
Ik sta positief in ICSI-2 en vol goede moed ga ik de komende weken aan. Op naar de eerste echo op 1 juli!
Monique
Ik sta positief in ICSI-2 en vol goede moed ga ik de komende weken aan. Op naar de eerste echo op 1 juli!
Monique
31-5-2011 Heftige tijden
De afgelopen weken waren heftig. Ik ben mezelf weer eens voorbij gelopen met het gevolg dat ik slecht in mijn vel zat, doodmoe, erg onzeker en huilerig was en me opsloot in een cocon. Daar kwam de drukte op mijn werk en zorgen rondom Marijn nog bij. Mijn mannetje was opeens van de ��n op de andere dag gaan stotteren en niet zo'n klein beetje ook. Hij kwam niet meer uit zijn woorden en zinnen en het ergste was dat hij het zelf ook door had. Het dieptepunt was toen ik hem op een avond naar bed bracht, hij mij nog wat wilde vertellen, niet uit zijn woorden kwam en begon te huilen en zei: "Mama, ik kan niet meer goed praten". Mijn hart brak..... En niet alleen mijn hart, ik brak ook. Het was de spreekwoordelijke druppel.
Ik ben voor mijzelf de dingen op een rijtje gaan zetten en kwam erachter dat ik te snel over de teleurstelling ben heen gestapt dat er geen terugplaatsing zou zijn. Ik ben me gaan richten op de tweede ICSI-poging, maar zo werkt het natuurlijk niet, in ieder geval niet bij mij. Ik heb de teleurstelling en verdriet in de afgelopen weken ruimte gegeven door te accepteren dat de teleurstelling en verdriet er was. En door dat te doen creeerde ik ook weer ruimte voor mijzelf. Daarnaast ben ik in gesprek gegaan op mijn werk en heb ik een aantal zaken gedelegeerd. Voor Marijn heb ik een verwijzing geregeld naar een logopediste en een eerste afspraak heeft er al plaatsgevonden. Wat de oorzaak is van het plotseling stotteren weten we niet, maar wel dat het in de afgelopen weken ook weer stukken verminderd is. Een aantal onderwerpen heb ik wel in de "taboesfeer" gedaan en dat zijn de basisschool en de gastouder. Misschien dat dit hem onbewust veel stress gaf? Door waar het kon de touwtjes in handen te nemen, dus gesprek aan te gaan op het werk, accepteren hoe ik mij voel en hulp zoeken voor Marijn heb ik weer rust gekregen en klim ik weer uit het dal van de afgelopen weken. Mijn energie komt ook weer terug en langzaam ben ik dan ook weer verder gegaan met het buitenwerk te schilderen.
As. zondag ga ik met Marijn en een goede vriend naar het Spoorwegmuseum in Utrecht voor het Thomas weekend. Marijn is helemaal bezeten van treinen én Thomas de Trein en laat de laatste nu van 2 t/m 5 juni naar het Spoorwegmuseum komen! Kaartjes al ruim van te voren besteld voor 5 juni en maar goed ook, want het is uitverkocht. Marijn heeft er ontzettend veel zin in en als het aan hem lag gingen we morgen al.
Ik ben nu bijna 4 weken aan de pil en over anderhalve week mag ik weer beginnen met het spuiten van de Lucrin. Ik kijk hier naar uit en moet zeggen ook een positief gevoel te hebben over ICSI poging 2. Hopenlijk mag mijn positieve gevoel leiden tot een positieve test!
Monique
Ik ben voor mijzelf de dingen op een rijtje gaan zetten en kwam erachter dat ik te snel over de teleurstelling ben heen gestapt dat er geen terugplaatsing zou zijn. Ik ben me gaan richten op de tweede ICSI-poging, maar zo werkt het natuurlijk niet, in ieder geval niet bij mij. Ik heb de teleurstelling en verdriet in de afgelopen weken ruimte gegeven door te accepteren dat de teleurstelling en verdriet er was. En door dat te doen creeerde ik ook weer ruimte voor mijzelf. Daarnaast ben ik in gesprek gegaan op mijn werk en heb ik een aantal zaken gedelegeerd. Voor Marijn heb ik een verwijzing geregeld naar een logopediste en een eerste afspraak heeft er al plaatsgevonden. Wat de oorzaak is van het plotseling stotteren weten we niet, maar wel dat het in de afgelopen weken ook weer stukken verminderd is. Een aantal onderwerpen heb ik wel in de "taboesfeer" gedaan en dat zijn de basisschool en de gastouder. Misschien dat dit hem onbewust veel stress gaf? Door waar het kon de touwtjes in handen te nemen, dus gesprek aan te gaan op het werk, accepteren hoe ik mij voel en hulp zoeken voor Marijn heb ik weer rust gekregen en klim ik weer uit het dal van de afgelopen weken. Mijn energie komt ook weer terug en langzaam ben ik dan ook weer verder gegaan met het buitenwerk te schilderen.
As. zondag ga ik met Marijn en een goede vriend naar het Spoorwegmuseum in Utrecht voor het Thomas weekend. Marijn is helemaal bezeten van treinen én Thomas de Trein en laat de laatste nu van 2 t/m 5 juni naar het Spoorwegmuseum komen! Kaartjes al ruim van te voren besteld voor 5 juni en maar goed ook, want het is uitverkocht. Marijn heeft er ontzettend veel zin in en als het aan hem lag gingen we morgen al.
Ik ben nu bijna 4 weken aan de pil en over anderhalve week mag ik weer beginnen met het spuiten van de Lucrin. Ik kijk hier naar uit en moet zeggen ook een positief gevoel te hebben over ICSI poging 2. Hopenlijk mag mijn positieve gevoel leiden tot een positieve test!
Monique
7-5-2011 Wat is dit nu weer?
Nadat afgelopen dinsdag de terugplaatsing niet doorging, ben ik ook gestopt met de Progynova en de Utrogestan. Volgens Arnhem zou ik rond 17 mei ongesteld moeten worden, maar wat schetst vanmorgen mijn verbazing nadat ik naar het toilet was geweest? Bloed! Ik ben nu al ongesteld.
Begrijp er niets van en begin vanavond dus al met de pil, maar ik vraag me nu wel af als de terugplaatsing wel was door gegaan of deze enige kans van slagen had gehad. Ik heb 27 april de echo gehad en daarop was te zien dat het baarmoederslijm dik genoeg was, toch zou de terugplaatsing pas 6 dagen later zijn. Is het dan zo dat ik toch een natuurlijke eisprong heb gehad rond 27 april? Daar vanuit rekenende en wetende dat ik normaal altijd 9 dagen na mijn eisprong ongesteld wordt, kom ik wel op vandaag uit. Raar, raar, raar.
Nou ja, ik zit dus nu op dag 1 van mijn tweede ICSI-poging
Begrijp er niets van en begin vanavond dus al met de pil, maar ik vraag me nu wel af als de terugplaatsing wel was door gegaan of deze enige kans van slagen had gehad. Ik heb 27 april de echo gehad en daarop was te zien dat het baarmoederslijm dik genoeg was, toch zou de terugplaatsing pas 6 dagen later zijn. Is het dan zo dat ik toch een natuurlijke eisprong heb gehad rond 27 april? Daar vanuit rekenende en wetende dat ik normaal altijd 9 dagen na mijn eisprong ongesteld wordt, kom ik wel op vandaag uit. Raar, raar, raar.
Nou ja, ik zit dus nu op dag 1 van mijn tweede ICSI-poging
Monique
5-5-2011 En we gaan weer door....
Na het teleurstellende telefoontje uit Utrecht afgelopen dinsdag, s'middags contact gehad met Arnhem. En wat een ander telefoontje was dit! De IVF-verpleegkundige gooide er wat scheldwoorden uit nadat ik haar vertelde dat er geen terugplaatsing was. Ze was zo meelevend dat ik prompt in huilen uitbarste. Ze vroeg wat ik nu wilde en toen ik zei dat ik meteen door wilde gaf ze aan dat ze alles op alles zou zetten dat dit ook kon. Niks geen rustpauze waar ik even erg bang voor was.
Vanmiddag met de post de recepten gekregen en het stimulatieschema en deze ziet er als volgt uit:
In mei (eerste cyclusdag) beginnen met de pil en deze slikken t/m 15-6
van 12-6 t/m 21-6 Lucrin spuiten (0,2ml)
van 22-6 t/m ......(bepaalt de arts aan de hand van de echo) Gonal-f spuiten (0,4ml)
van 22-6 t/m ......(bepaalt de arts aan de hand van de echo) Lucrin spuiten (0,1ml)
op 22-6 1 capsule Fluconazol innemen
1 juli is de eerste echo!
Bij mijn eerste ICSI kon tijdens de echo al de punctie worden afgesproken, hopenlijk nu weer.
Na gisteren een dag te hebben waar niets uit mijn handen kwam en ik er niet vrolijker op werd, me vanmorgen maar even zelf de spreekwoordelijke schop onder de kont gegeven en me aan het werk gezet. Niets zo therapeuitisch als het buitenwerk schuren en gronden. En weet je, ik voel me meteen een stuk beter nu ik actief ben. En dat nu vasthouden.
Monique
Vanmiddag met de post de recepten gekregen en het stimulatieschema en deze ziet er als volgt uit:
In mei (eerste cyclusdag) beginnen met de pil en deze slikken t/m 15-6
van 12-6 t/m 21-6 Lucrin spuiten (0,2ml)
van 22-6 t/m ......(bepaalt de arts aan de hand van de echo) Gonal-f spuiten (0,4ml)
van 22-6 t/m ......(bepaalt de arts aan de hand van de echo) Lucrin spuiten (0,1ml)
op 22-6 1 capsule Fluconazol innemen
1 juli is de eerste echo!
Bij mijn eerste ICSI kon tijdens de echo al de punctie worden afgesproken, hopenlijk nu weer.
Na gisteren een dag te hebben waar niets uit mijn handen kwam en ik er niet vrolijker op werd, me vanmorgen maar even zelf de spreekwoordelijke schop onder de kont gegeven en me aan het werk gezet. Niets zo therapeuitisch als het buitenwerk schuren en gronden. En weet je, ik voel me meteen een stuk beter nu ik actief ben. En dat nu vasthouden.
Monique
3-5-2011 Slecht nieuws
Vanmorgen slecht nieuws gehad. Ik kreeg een kort en zakelijk telefoontje van het IVF lab in Utrecht dat mijn Eskimootje het ontdooiproces niet goed heeft door staan en dat de terugplaatsing niet door gaat. Ik moet maar contact opnemen met mijn arts over hoe nu verder. PUNT.
Natuurlijk weet ik dat er een kans is dat een embryo niet goed ontdooit en ik had er ook maar 1, maar je rekent er anderzijds ook weer niet op. Je wilt er ook niet op rekenen. Vanmiddag maar Arnhem bellen en vragen hoe nu verder. Voor nu weet ik het even niet meer en kan ik ook niet stoppen met huilen.......
Monique
Natuurlijk weet ik dat er een kans is dat een embryo niet goed ontdooit en ik had er ook maar 1, maar je rekent er anderzijds ook weer niet op. Je wilt er ook niet op rekenen. Vanmiddag maar Arnhem bellen en vragen hoe nu verder. Voor nu weet ik het even niet meer en kan ik ook niet stoppen met huilen.......
Monique
29-04-2011 Mommyonline
Via mijn hyvespagina ben ik in contact gekomen met de hyves van mommyonline. Daar zag ik een oproep staan dat ze op zoek waren naar een BAM die haar verhaal wilde vertellen Ik heb hierop gereageerd en vanaf vandaag staat mijn verhaal op hun site.
Voor de geinteresseerden, hier de link: http://www.mommyonline.nl/bam.html
Monique
Voor de geinteresseerden, hier de link: http://www.mommyonline.nl/bam.html
Monique
27-04-2011 Cryo-behandeling, tweede echo en terugplaatsing gepland!
Vanmorgen weer voor een echo geweest naar Arnhem en de gyn was erg tevreden met wat ze zag. Volgens haar was het baarmoederslijm goed gegroeid en vormt het een mooi bedje voor mijn Eskimootje. Door de IVF-verpleegkundige is een mail gestuurd naar Utrecht met mijn gegevens en vanmiddag ben ik door hen teruggebeld. A.s vrijdag moet ik gaan starten met de vaginale bolletjes (jakk!) en dinsdag 3 mei staat de terugplaatsing gepland van mijn Eskimootje! Ik word dinsdagochtend tussen 10.00-12.00 uur gebeld of mijn eskimootje goed is ontdooid (duim, duim, duim) en als dat goed is gegaan hoor ik hoe laat ik er s'middags wordt verwacht. Dit zal aan het eind van de middag zijn, want daar plannen ze alle moelijke gevallen en dat ben ik voor hun, omdat ze de vorige keer zoveel moeite hadden met het vinden van mijn baarmoedermond. Hopenlijk gaat het dit keer sneller.
Monique
Monique
20-04-2011 Cryo-behandeling, eerste echo
Vanmorgen naar Arnhem geweest voor de eerste echo voor de terugplaatsing van mijn eskimootje. Zoals ik al had verwacht liet de echo nog niets bijzonders zien. Het baarmoederslijm was nog erg dun, waardoor het nog geen goed bedje biedt voor mijn eskimootje. Ook was er nog geen follikelgroei te zien. Volgende week woensdag staat de nieuwe echo gepland en ik hoop dan toch dat er wel groei te zien zal zijn, waardoor de terugplaatsing van mijn eskimootje in zicht komt.
Monique
Monique
11-04-2011 Eeeeeindelijk
Eindelijk, na een cyclus van 49 dagen, vanmiddag ongesteld geworden. Het heeft een tijdje op zich laten wachten, ondanks de medicatie die ik ervoor had ingenomen om het op te wekken, maar vanmiddag brak het dus door. A.s woensdag moet ik gaan beginnen met de Progynova en volgende week woensdag is dan de eerste echo. Op naar de terugplaatsing van mijn eskimootje!
Monique
Monique
26-3-2011 Bijna, bijna
Vandaag post gehad van het Rijnstate, met hierin het mediactieschema én recept voor de terugplaatsing van mijn eskimootje. Eindelijk komt deze in zicht!
Ik ging ervan uit dat de terugplaatsing in eigen cyclus zou zijn, maar het wordt bij mij gedaan in een medicamenteuze cyclus. Vanaf cyclusdag 3 moet ik Progynova gaan gebruiken en dan vindt er rond dag 11/12 of 13 de eerste echo plaats. Hopenlijk kan dan ook al de datum voor de terugplaatsing bepaald gaan worden. Sssspannend! Ik moet maandag nog wel even bellen naar het ziekenhuis, want er zit ook een recept bij voor Provera om de menstruatie kunstmatig op te wekken, maar helaas staat er niet bij vermeld vanaf wanneer ik deze mag gaan gebruiken. Ik hoop dat ik hier maandag al mee mag starten, want zit dan op cyclusdag 36.
Nu ik post heb gehad van het Rijnstate valt er een heel gewicht van mijn schouders. Ik merkte dat ik de laatste week al wat minder goed in mijn vel zat door alle onzekerheid en alleen de brief van vanmiddag geeft mij al een goed gevoel. Eeen gevoel van dat ik niet meer stil sta en weer actief bezig kan met het vervullen van mijn grote wens.
Monique
Ik ging ervan uit dat de terugplaatsing in eigen cyclus zou zijn, maar het wordt bij mij gedaan in een medicamenteuze cyclus. Vanaf cyclusdag 3 moet ik Progynova gaan gebruiken en dan vindt er rond dag 11/12 of 13 de eerste echo plaats. Hopenlijk kan dan ook al de datum voor de terugplaatsing bepaald gaan worden. Sssspannend! Ik moet maandag nog wel even bellen naar het ziekenhuis, want er zit ook een recept bij voor Provera om de menstruatie kunstmatig op te wekken, maar helaas staat er niet bij vermeld vanaf wanneer ik deze mag gaan gebruiken. Ik hoop dat ik hier maandag al mee mag starten, want zit dan op cyclusdag 36.
Nu ik post heb gehad van het Rijnstate valt er een heel gewicht van mijn schouders. Ik merkte dat ik de laatste week al wat minder goed in mijn vel zat door alle onzekerheid en alleen de brief van vanmiddag geeft mij al een goed gevoel. Eeen gevoel van dat ik niet meer stil sta en weer actief bezig kan met het vervullen van mijn grote wens.
Monique
17-3-2011 Acupunctuur
Eerst is er een uitgebreide anamnese afgenomen en daarna begon het echte werk. Eerst op zeven plaatsen aan de voorkant een naaldje gekregen en na een minuutje of tien zijn die weer verwijderd en moest ik op mijn buik liggen en kwamen er nogmaals een stuk of zeven naaldjes in mijn rug.
Voor nu is dit het, want volgens haar worden nu alle blokkades in mijn lichaam open gezet. Wanneer ik weet wanneer de terugplaatsing zal zijn van mijn eskimootje moet ik meteen contact met haar op nemen en wordt er een afspraak gemaakt voor de dag na de terugplaatsing. Deze behandeling zal dan staan in het teken van het bevorderen van de innesteling. Ik heb van haar een moxastick mee gekregen en moet deze nu om de twee dagen gaan gebruiken rondom twee punten aan de binnenkant van mijn enkels die in verbinding staan met mijn baarmoeder. Als de terugplaatsing is geweest moet ik het elke avond gebruiken.
Ik heb een positief gevoel overgehouden aan de behandeling en deze nu vasthouden!
Monique
6-3-2011 Van alles wat
Hier gaat het eigenlijk best goed na de mislukte ICS. Ik ben vrolijk en kan voor mijn gevoel de hele wereld weer aan. Af en toe voel ik best steekjes van pijn, want dat is er nog wel over de mislukte ICSI, maar kan hier goed mee overweg en het belemmert mij niet.
Wat wel weer vreemd is dat ik nu pas last krijg van verschijnselen die ik normaal altijd heb vlak voor ik ongesteld moet worden. Zo krijg ik nu pas puistjes, terwijl ik hier 2 weken geleden vlak voor ik ongesteld werd geen last van heb gehad. Gisteren post gehad van het UMC met de mededeling dat ze ��n embryo hebben ingevroren. Heb ik dat nu ook zwart op wit staan. Ik merk wel dat deze cyclus voor mij niet snel voorbij kan zijn, want dan komt de terugplaatsing van mijn eskimootje ook in zicht.
Afgelopen donderdag is om 16.00 uur mijn weekend begonnen en heb Marijntje opgehaald bij mijn ouders. Vrijdagavond met hem naar de verlichte carnavalsoptocht geweest en zaterdagmidag naar de grote optocht in de stad. Ik heb zelf absouut niets met carnaval, maar sinds Marijn er is ben ik hier wel wat in veranderd. Puur doordat Marijn er zo van geniet. Maar verder dan deze 2 optochten hoeft voor mijn niet zo carnavalsminnend hart niet en dus is Marijn vanmiddag opgehaald door opa en oma en zijn ze naar de grote optocht in Oldenzaal. En Marijn is dit jaar een stoere brandweerman:
Monique
Wat wel weer vreemd is dat ik nu pas last krijg van verschijnselen die ik normaal altijd heb vlak voor ik ongesteld moet worden. Zo krijg ik nu pas puistjes, terwijl ik hier 2 weken geleden vlak voor ik ongesteld werd geen last van heb gehad. Gisteren post gehad van het UMC met de mededeling dat ze ��n embryo hebben ingevroren. Heb ik dat nu ook zwart op wit staan. Ik merk wel dat deze cyclus voor mij niet snel voorbij kan zijn, want dan komt de terugplaatsing van mijn eskimootje ook in zicht.
Afgelopen donderdag is om 16.00 uur mijn weekend begonnen en heb Marijntje opgehaald bij mijn ouders. Vrijdagavond met hem naar de verlichte carnavalsoptocht geweest en zaterdagmidag naar de grote optocht in de stad. Ik heb zelf absouut niets met carnaval, maar sinds Marijn er is ben ik hier wel wat in veranderd. Puur doordat Marijn er zo van geniet. Maar verder dan deze 2 optochten hoeft voor mijn niet zo carnavalsminnend hart niet en dus is Marijn vanmiddag opgehaald door opa en oma en zijn ze naar de grote optocht in Oldenzaal. En Marijn is dit jaar een stoere brandweerman:
Monique
21-2-2011 Cryo terugplaatsing
Vanmorgen bij het opstaan het definitieve bewijs gekregen dat de poging niet is gelukt :-( Snel voor het werk Arnhem gebeld die erg met mij meeleefden dat de ICSI niet was gelukt. Waar ze wel een beetje over verbaasd waren dat ik dan vanmorgen pas ongesteld ben geworden en niet eerder. Ze begreep heel goed dat ik op deze manier wel hoop had gekregen. Waarschijnlijk komt dit door de Utrogestan bolletjes die ik heb moeten gebruiken.
Hoe nu verder met mijn cryo, oftewel mijn eskimootje die in de vriezer ligt te wachten? Zoals verwacht vind er deze cyclus geen terugplaatsing plaats. Wanneer mijn volgende cyclus begint moet ik Arnhem bellen en een afspraak maken voor een echo ivm cryo terugplaatsing. Wat van belang is dat ik geen spontane eisprong krijg in die cyclus, want dan gaat de terugplaatsing niet door. Nu krijg ik van mijzelf al bijna nooit een spontane eisprong, dus dit moet goed komen. Aangezien alles vanmorgen zo snel ging ben ik vergeten te vragen of ik tijdens de volgende cyclus wel de Puregon mag gebruiken, deze heb ik nodig want anders vind er helemaal geen eisprong plaats! Ik stuur wel even een mailtje naar de IVF-verpleegkundige. Vraag hier meteen in of ik over 5 weken, als ik dan nog niet ongesteld ben geworden, Provera mag gaan gebruiken, want ja nu ik geen hormonen gebruik is het helemaal onduidelijk hoe lang mijn cyclus nu is.
Ben nog steeds erg verdrietig en ga de komende dagen proberen dit een plekje te geven. Ik wil iedereen bedanken voor de lieve woorden en steun. Doet me erg goed.
Monique
Hoe nu verder met mijn cryo, oftewel mijn eskimootje die in de vriezer ligt te wachten? Zoals verwacht vind er deze cyclus geen terugplaatsing plaats. Wanneer mijn volgende cyclus begint moet ik Arnhem bellen en een afspraak maken voor een echo ivm cryo terugplaatsing. Wat van belang is dat ik geen spontane eisprong krijg in die cyclus, want dan gaat de terugplaatsing niet door. Nu krijg ik van mijzelf al bijna nooit een spontane eisprong, dus dit moet goed komen. Aangezien alles vanmorgen zo snel ging ben ik vergeten te vragen of ik tijdens de volgende cyclus wel de Puregon mag gebruiken, deze heb ik nodig want anders vind er helemaal geen eisprong plaats! Ik stuur wel even een mailtje naar de IVF-verpleegkundige. Vraag hier meteen in of ik over 5 weken, als ik dan nog niet ongesteld ben geworden, Provera mag gaan gebruiken, want ja nu ik geen hormonen gebruik is het helemaal onduidelijk hoe lang mijn cyclus nu is.
Ben nog steeds erg verdrietig en ga de komende dagen proberen dit een plekje te geven. Ik wil iedereen bedanken voor de lieve woorden en steun. Doet me erg goed.
Monique
20-02-2011 Verdriet en boosheid
Verdriet en boosheid zijn de 2 emoties die nu door mijn lijf gaan. Na de negatieve test van vanmiddag laat mijn lichaam ook op een andere manier merken dat ik niet zwanger ben. Ben erg verdrietig en boos op het feit dat mijn lichaam mij wederom in de steek heeft gelaten, want zo voelt het. Het zag er allemaal zo mooi uit; 2 toppertjes teruggeplaatst gekregen en een lichaam wat er klaar voor was. Dat bewijst wel het feit dat ik niet zo als anders 9 dagen na mijn eisprong ongesteld ben geworden. Daar ben ik zo bang voor geweest, omdat ik altijd twijfelde door de korte tijd tussen eisprong en nieuwe cyclus of het wel een kans kreeg om in te nestelen. Deze kans heeft het nu wel gekregen, maar toch mocht het niet zo zijn.
Morgen Arnhem bellen en doorgeven dat deze ICSI-poging niet is gelukt. Meteen vragen hoe nu verder, want ik heb nog een eskimootje in de vriezer. Ik denk zelf dat ik niet meteen door kan, maar een rustpauze moet nemen om mijn lichaam te laten ontgiften van alle hormonen die ik de laatste tijd heb ingenomen. Misschien ook wel goed, maar toch.......
Monique
Morgen Arnhem bellen en doorgeven dat deze ICSI-poging niet is gelukt. Meteen vragen hoe nu verder, want ik heb nog een eskimootje in de vriezer. Ik denk zelf dat ik niet meteen door kan, maar een rustpauze moet nemen om mijn lichaam te laten ontgiften van alle hormonen die ik de laatste tijd heb ingenomen. Misschien ook wel goed, maar toch.......
Monique
20-02-2011 Test 1234, test 1234
10.00 uur:
Vandaag is mijn officiele testdag, maar ik heb nog niet getest. Reden? IK DURF NIET!!!! Ik ben nu moed aan het verzamelen om te gaan testen, want testen zal ik wel vandaag! Maar hoe laat?
14.30 uur:
Angela was net hier en eindelijk heb ik dan getest, maar wel met angst en beven. Helaas verscheen er maar 1 streepje, alleen de controlestreep....... Nu kan het zijn dat ik te vroeg heb getest, of dat mijn urine niet geconcentreerd genoeg was, maar het feit blijft dat het een negatieve test is. Voel me meteen erg down en ga er zelf vanuit dat ik niet zwanger ben.
Monique
Vandaag is mijn officiele testdag, maar ik heb nog niet getest. Reden? IK DURF NIET!!!! Ik ben nu moed aan het verzamelen om te gaan testen, want testen zal ik wel vandaag! Maar hoe laat?
14.30 uur:
Angela was net hier en eindelijk heb ik dan getest, maar wel met angst en beven. Helaas verscheen er maar 1 streepje, alleen de controlestreep....... Nu kan het zijn dat ik te vroeg heb getest, of dat mijn urine niet geconcentreerd genoeg was, maar het feit blijft dat het een negatieve test is. Voel me meteen erg down en ga er zelf vanuit dat ik niet zwanger ben.
Monique
6-2-2011 De Terugplaatsing
Vanmorgen tussen 10 en 11 uur zou ik worden gebeld of er embryo's waren ontstaan en hoe laat de terugplaatsing zou zijn. Wat was ik gespannen en toen ging om 10.15 uur de telefoon.... Van de 7 eitjes waren er 4 bevrucht, 2 zouden er vanmiddag terugggeplaatst worden, 1 zou er in de vriezer gaan en de ander was helaas niet goed genoeg om in te vriezen. De afspraak voor terugplaatsing was om 13.50 uur. Nou ik was helemaal hieperdepiep.
Om 12.00 uur met Angela richting Utrecht vertrokken, nadat we eerst Marijn bij mijn ouders hebben afgezet. Het spreekuur liep al iets uit en om 14.05 uur werd ik de behandelruimte in geroepen. De IVF-arts is toen 20 minuten bezig geweest met het zoeken naar mijn baarmoedermond, maar kon deze niet vinden. Ze werd er ook niet vrolijker op en ik kreeg te horen om om 15.30 uur maar terug te komen aan het het einde van het spreekuur, want dan had ze meer tijd en liep alles verder niet uit. Na ons een uur te hebben vermaakt weer richting IVF-poli. Daar was het spreekuur ondertussen verder uitgelopen en om 16.05 uur werd ik weer binnengeroepen. Ze is toen weer op zoek gegaan naar mijn baarmoedermond, maar helaas weer zonder resultaat. Om 16.35 uur heeft ze besloten de dienstdoende gyn maar te bellen. Deze was thuis, maar zou er met 20 minuutjes zijn. Om 17.05 uur was ze er en zij toen op zoek. En ze is aan het zoeken gegaan, van alles werd er bij gehaald zoals tangetjes, sondes, verschillende maten eendebekken en weet ik allemaal niet meer. Ze begon er over dat de terugplaatsing anders maar morgen moest gebeuren, maar ik heb toen geantwoord dat ik dit niet van plan was en we anders maar richting OK moesten :-) Uiteindelijk is het haar gelukt en stonden we om 17.50 uur weer buiten het ziekenhuis. 4 uur later dan we de afspraak hadden staan voor de terugplaatsing.
Mijn baarmoedermond is altijd wel lastig te vinden, deze ligt blijkbaar ver naar achteren, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. Niet alleen ik, maar ook de betreffende artsen vanmiddag niet. Ik weet nu al dat ik morgen het gesprek van de dag ben :-) Angela en ik hebben best wel lol gehad tijdens het hele zoekproces, ook wel de slappe lach maar deze kwam meer door de zenuwen. Dit heb ik nu achter de rug en nu op naar een positieve zwangerschapstest over 2 weken.
Monique
Om 12.00 uur met Angela richting Utrecht vertrokken, nadat we eerst Marijn bij mijn ouders hebben afgezet. Het spreekuur liep al iets uit en om 14.05 uur werd ik de behandelruimte in geroepen. De IVF-arts is toen 20 minuten bezig geweest met het zoeken naar mijn baarmoedermond, maar kon deze niet vinden. Ze werd er ook niet vrolijker op en ik kreeg te horen om om 15.30 uur maar terug te komen aan het het einde van het spreekuur, want dan had ze meer tijd en liep alles verder niet uit. Na ons een uur te hebben vermaakt weer richting IVF-poli. Daar was het spreekuur ondertussen verder uitgelopen en om 16.05 uur werd ik weer binnengeroepen. Ze is toen weer op zoek gegaan naar mijn baarmoedermond, maar helaas weer zonder resultaat. Om 16.35 uur heeft ze besloten de dienstdoende gyn maar te bellen. Deze was thuis, maar zou er met 20 minuutjes zijn. Om 17.05 uur was ze er en zij toen op zoek. En ze is aan het zoeken gegaan, van alles werd er bij gehaald zoals tangetjes, sondes, verschillende maten eendebekken en weet ik allemaal niet meer. Ze begon er over dat de terugplaatsing anders maar morgen moest gebeuren, maar ik heb toen geantwoord dat ik dit niet van plan was en we anders maar richting OK moesten :-) Uiteindelijk is het haar gelukt en stonden we om 17.50 uur weer buiten het ziekenhuis. 4 uur later dan we de afspraak hadden staan voor de terugplaatsing.
Mijn baarmoedermond is altijd wel lastig te vinden, deze ligt blijkbaar ver naar achteren, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. Niet alleen ik, maar ook de betreffende artsen vanmiddag niet. Ik weet nu al dat ik morgen het gesprek van de dag ben :-) Angela en ik hebben best wel lol gehad tijdens het hele zoekproces, ook wel de slappe lach maar deze kwam meer door de zenuwen. Dit heb ik nu achter de rug en nu op naar een positieve zwangerschapstest over 2 weken.
Monique
3-2-2011 De PUNCTIE
Ik ben sinds 14.30 uur thuis, vanmorgen om 7.00 uur vertrokken en ben nu dan ook wel op.
Ik heb vannacht heerlijk geslapen op het voorgeschreven lorazepammetje, en heb er vanmorgen voor vertrek nog ��n ingenomen en de zetpil Diclofenac ingenomen. Aangekomen bij het ziekenhuis had ik toch wel wat last van zenuwen, wat zich dan bij mij gaat uiten in giechelen. Volgens Angela die met mij mee was en mijn partner speelde, was ik onder invloed van het lorazepammetje wel anders dan normaal.
De punctie is mij geen 100 %, maar 1000% meegevallen. Ik zou eerst vier prikjes krijgen in mijn schede als verdoving en deze heb ik niet eens gevoeld. Ik keek op een gegeven moment de IVF-verpleegkundige aan van waar blijven ze nu? Er was mij namelijk verteld dat deze aanvoelen als de verdoving bij de tandarts. Het aanprikken daarna van de follikels heb ik wel gevoeld, maar om te spreken van pijn? Het was meer een klein schokje.
Nu vind ik mijn buik wel gevoelig worden hoor, maar wat wil je als je kijkt naar de rit die we erop zitten. Eerst naar Arnhem, vanuit daar naar Utrecht om de buisjes met follikels die op mijn lichaam waren getaped en de container met stikstof met hierin de rietjes sperma weg te brengen. Daar moesten we een uur wachten om de uitslag te krijgen van hoeveel eitjes er nu zijn gevonden en werd meteen gekeken of er ��n of twee rietjes zaad moesten worden gebruikt. Nu dat is er ��n geworden en daarna konden we dus eerst weer naar Arnhem om de container en het resterende rietje terug te brengen voor we naar huis konden....
Mijn score: Er is de afgelopen dagen nog een flinke groeispunt gaande geweest in mijn buik, de gyn heeft namelijk 14 grote follikels en een paar kleintjes aangeprikt. In totaal zijn er 7 eitjes gevonden die vanmiddag bevrucht gaan worden. Zondag word ik tussen 10 en 11 uur gebeld over hoeveel eitjes er zijn bevrucht en hoe laat de terugplaatsing zal zijn. Spannende tijden breken opnieuw aan.....
Maar voor nu ga ik plat op de bank!
Monique
31-1 2011 ICSI -1, eerste echo en datum punctie bekend!
Vanmorgen naar Arnhem geweest voor de echo. Ik zat toch wel wat zenuwachtig in de wachtkamer, want ja wat zou de echo laten zien? Binnen geroepen bij de gyn nam ze alle tijd om te vragen hoe het nu met mij ging. Erg prettig en daarna kwam de echo. Deze liet aan de linkerkant 5 gote follikels zien en aan de rechterkant 2 follikels. En er waren nog een paar kleintjes te zien. De gyn was erg tevreden met het aantal. Ze zou gaan overleggen met haar collega's hoe nu verder, nog een keer woensdag komen voor een echo of de datum punctie afspreken Ik zou worden teruggebeld.
Ik ben net gebeld en het is de datum punctie geworden. Aanstaande donderdag om 8.30 uur is de punctie!!! Whaaaaaaaaaaaaaaaaaa, wat spannend! Nog 2 dagen spuiten, vanavond nog ��n maal de Gonal-f met Lucrin en morgenavond om 21.30 de Pregnyl. En dan gaan we vanaf donderdag over op de bolletjes. En ervan uit gaande dat alles goed gaat met de bevruchting is zondag de terugplaatsing.
Er breken hier in huis spannende dagen aan........
Monique
Ik ben net gebeld en het is de datum punctie geworden. Aanstaande donderdag om 8.30 uur is de punctie!!! Whaaaaaaaaaaaaaaaaaa, wat spannend! Nog 2 dagen spuiten, vanavond nog ��n maal de Gonal-f met Lucrin en morgenavond om 21.30 de Pregnyl. En dan gaan we vanaf donderdag over op de bolletjes. En ervan uit gaande dat alles goed gaat met de bevruchting is zondag de terugplaatsing.
Er breken hier in huis spannende dagen aan........
Monique
26-1-2011 Heftig!!
Ik moet even van me afschrijven en wil niet al teveel klagen, maar wat valt mij dit ICSI-traject zwaar! De laatste dagen zit ik slecht in mijn vel, mijn draagkracht is een stuk minder dan normaal, heb een kort lontje, vat zaken snel negatief op, tranen zitten continue hoog en de onzekerheid neemt toe. Sinds afgelopen zaterdag is de dosis Lucrin verlaagd, maar is er wel de Gonal-f bijgekomen. In totaal spuit ik mijzelf nu elke avond 0,5 ml aan hormonen. De Lucrin is er om voor te zorgen dat ik geen natuurlijke eisprong krijg en de Gonal-f is ervoor om zoveel mogelijk eitjes te laten rijpen. En daar loop ik nu tegen aan met mijn onzekerheid, ik weet niet of de hormonen nu al zijn werk doen en of mijn lichaam goed reageert op alle medicatie. Ik heb (pas) 31 januari een echo en dan kom ik erachter of er eitjes aan het groeien zijn. Ik ben een controlefreak en wil de touwtjes in handen hebben, maar heb deze nu niet en dat vind ik lastig, en dan druk ik het nog zachtjes uit.
Vandaag ben ik vrij (woensdag is mijn vaste vrije dag) en ik hoef alleen deze week nog maar de donderdag te werken (vrijdag heb ik vrij genomen). Dan ligt mij een lang weekend in het verschiet, want maandag heb ik ook vrij genomen, omdat ik dan de echo heb staan in Arnhem en aansluitend de afspraak voor het uitleggesprek punctie. Ik moet nog even doorbijten en gelukkig ben ik wel in staat om mijn gevoelens eruit te gooien en er niet alleen mee rond te lopen. Hopenlijk geeft de echo van maandag mij meer rust.
Monique
Vandaag ben ik vrij (woensdag is mijn vaste vrije dag) en ik hoef alleen deze week nog maar de donderdag te werken (vrijdag heb ik vrij genomen). Dan ligt mij een lang weekend in het verschiet, want maandag heb ik ook vrij genomen, omdat ik dan de echo heb staan in Arnhem en aansluitend de afspraak voor het uitleggesprek punctie. Ik moet nog even doorbijten en gelukkig ben ik wel in staat om mijn gevoelens eruit te gooien en er niet alleen mee rond te lopen. Hopenlijk geeft de echo van maandag mij meer rust.
Monique
15-1-2011 Kleine mannetjes worden groot
Vandaag Marijn opgegeven voor een basisschool. Ik was er al uit naar welke school ik hem wilde gaan, maar op de één of andere manier hield iets mij tegen om hem aan te melden. Ben er voor mijzelf achter gekomen wat het is wat mij tegenhoudt en dat is dat het allemaal zo snel gaat. Mijn kleine mannetje wordt groot....... *SLIK*
Ik heb met zijn huidige KDV kunnen regelen dat hij hier langer kan blijven. Marijn wordt 20 juni 4 jaar en het KDV zou dan per 1 juli worden beeindigd. Ik zag het niet zitten dat hij dan naar de basisschool gaat voor 4 weken en dan weer 6 weken vakantie heeft. Teveel verandering in korte tijd. Hij kan nu op zijn huidige KDV blijven tot 15 augustus, dan begint mijn 3 weekse vakantie en ben ik de eerste week dat hij naar de basisschool gaat dan ook nog thuis en kan hem dan zelf brengen en ophalen. Nu nog op zoek naar een BSO wat in de buurt van zijn school is of ons huis, wordt volgens mij lastig als ik kijk naar waar de BSO's zijn. Ik ben daarom ook al aan het nadenken over een gastouder thuis. Komende week maar eens kijken welke mogelijkheden hier voor zijn.
Monique
Ik heb met zijn huidige KDV kunnen regelen dat hij hier langer kan blijven. Marijn wordt 20 juni 4 jaar en het KDV zou dan per 1 juli worden beeindigd. Ik zag het niet zitten dat hij dan naar de basisschool gaat voor 4 weken en dan weer 6 weken vakantie heeft. Teveel verandering in korte tijd. Hij kan nu op zijn huidige KDV blijven tot 15 augustus, dan begint mijn 3 weekse vakantie en ben ik de eerste week dat hij naar de basisschool gaat dan ook nog thuis en kan hem dan zelf brengen en ophalen. Nu nog op zoek naar een BSO wat in de buurt van zijn school is of ons huis, wordt volgens mij lastig als ik kijk naar waar de BSO's zijn. Ik ben daarom ook al aan het nadenken over een gastouder thuis. Komende week maar eens kijken welke mogelijkheden hier voor zijn.
Monique
12-1-2011 Eerste spuit Lucrin is gezet
Vanavond om 20.00 uur ging de wekker op mijn mobiel. Ik was in eerste instantie verbaasd maar toen wist ik het weer : ik moet mijn eerste spuit Lucrin zetten! Eerst het dopje van het flesje gehaald, de bovenkant met een alcoholdoekje schoongemaakt, de injectienaald in het flesje gedaan en 0,2 ml opgezogen. Prikplek met een alcoholdoekje gereinigd en toen de injectienaald in mijn buik gezet en langzaam leeg gespoten. De eerste injectie is een feit!
Ik werd best even giechelig van het zetten van de injectie, toch een beetje onzeker en gespannen en bedacht meteen dat ik nu echt ben begonnen aan mijn eerste ICSI-poging. Tot 31 januari moet ik in ieder geval elke avond spuiten, nu alleen nog de Lucrin maar vanaf 22 januari komt hier de Gonal-f bij. Op 31 januari is de echo en weten we hoe het in mijn kippenhokje er uit ziet en hoe verder....
Monique
Ik werd best even giechelig van het zetten van de injectie, toch een beetje onzeker en gespannen en bedacht meteen dat ik nu echt ben begonnen aan mijn eerste ICSI-poging. Tot 31 januari moet ik in ieder geval elke avond spuiten, nu alleen nog de Lucrin maar vanaf 22 januari komt hier de Gonal-f bij. Op 31 januari is de echo en weten we hoe het in mijn kippenhokje er uit ziet en hoe verder....
Monique
6-1-2011 En dan komt die vraag....
Dan zit je met je mannetje van 3,5 jaar oud op de bank en vraagt hij: "Mama, waar is mijn papa?" Deze mama moest toen toch wat wegslikken, dat de vraag een keer zou komen was verwacht, maar toch niet nu al?
Ik heb naar hem geantwoord dat hij geen papa heeft, maar wel een mama, en een oma, en een opa, en Henry, en Honeymoon. En daarna ging hij zelf het rijtje af met te benoemen dat hij Gijsje had en Lellebel en zijn visjes. En deze antwoorden, waren voor nu, voldoende voor hem.
Ik heb in mijn boekenkast al wel het boekje staan van een Wereldwondertje KID-ma-ma, maar vind het nog te vroeg deze erbij te pakken. En zolang ik zijn vraag op deze manier naar tevredenheid kan benoemen, blijft het boekje nog in de kast staan.
Monique
Ik heb naar hem geantwoord dat hij geen papa heeft, maar wel een mama, en een oma, en een opa, en Henry, en Honeymoon. En daarna ging hij zelf het rijtje af met te benoemen dat hij Gijsje had en Lellebel en zijn visjes. En deze antwoorden, waren voor nu, voldoende voor hem.
Ik heb in mijn boekenkast al wel het boekje staan van een Wereldwondertje KID-ma-ma, maar vind het nog te vroeg deze erbij te pakken. En zolang ik zijn vraag op deze manier naar tevredenheid kan benoemen, blijft het boekje nog in de kast staan.
Monique
3-1-2011 Uitleggesprek IVF/ICSI
Vanmiddag stond de afspraak in Arnhem voor de uitleg over de IVF/ICSI. We gaan het niet meer hebben over IVF, want we gaan voor ICSI. Net weer wat meer kansen en daarbij hoeft bij ICSI maar één rietje gebruikt te worden per keer, terwijl bij IVF drie rietjes per keer nodig zijn. Dus het scheelt ook nog in de portemonnee, altijd weer meegenomen.
Ik heb het stimulatieschema meegekregen waarop vermeld staat wat en per wanneer ik moet gaan spuiten. Ik moet tot 15 januari de pil gebruiken, op 12 januari begin ik met het spuiten van de Lucrin en dan komt hier op 22 januari nog de Gonal-f bij. Op 31 januari heb ik een echo staan en uitleggesprek van de puncie en afhankelijk van de echo zal bepaald worden wanneer de punctie zal zijn.
Ik vind het allemaal best spannend, maar heb ook zoiets van: Kom maar op, ik ben er klaar voor!
Monique
Ik heb het stimulatieschema meegekregen waarop vermeld staat wat en per wanneer ik moet gaan spuiten. Ik moet tot 15 januari de pil gebruiken, op 12 januari begin ik met het spuiten van de Lucrin en dan komt hier op 22 januari nog de Gonal-f bij. Op 31 januari heb ik een echo staan en uitleggesprek van de puncie en afhankelijk van de echo zal bepaald worden wanneer de punctie zal zijn.
Ik vind het allemaal best spannend, maar heb ook zoiets van: Kom maar op, ik ben er klaar voor!
Monique
31-12-2010
Vandaag op de laatste dag van het jaar de medicatie opgehaald voor mijn eerste IVF-poging. Ik keeg een grote plastic zak vol mee. Met een totaal bedrag van € 3375,57! Ben ik even blij dat ik dit bedrag niet eerst zelf hoef voor te schieten. Ik had wel een eigen bijdrage en deze bedroeg € 21,75. Nou dat is te doen.
Ik heb me voorgenomen om op deze laatste dag van het jaar niet terug te kijken op het jaar 2010, maar vooruit te kijken op 2011. Het jaar wat maar eens mijn jaar moet worden, wordt wel tijd al zeg ik het zelf. Een jaar waarin mijn eerste en hopelijk ook mijn laatste IVF-poging gaat plaatsvinden, waarin ik zwanger mag worden én blijven en wel negen maanden lang. Tevens het jaar waarin ik 40 word en mijn kleine mannetje al weer 4.
Ik heb me voorgenomen om op deze laatste dag van het jaar niet terug te kijken op het jaar 2010, maar vooruit te kijken op 2011. Het jaar wat maar eens mijn jaar moet worden, wordt wel tijd al zeg ik het zelf. Een jaar waarin mijn eerste en hopelijk ook mijn laatste IVF-poging gaat plaatsvinden, waarin ik zwanger mag worden én blijven en wel negen maanden lang. Tevens het jaar waarin ik 40 word en mijn kleine mannetje al weer 4.
2011 wordt ons jaar!
Marijn en ik wensen iedereen heel veel liefde, gezondheid en geluk toe voor 2011. Dat het maar niet alleen ons jaar mag worden, maar het jaar voor iedereen!
Liefs Marijn en Monique
Eindelijk een berichtje
Toen ik mijn eerste blog maakte na de overstap was ik in de veronderstelling dat ik mijn nieuw blog snel up to date zou hebben, maar dit bleek een vergissing. We zijn nu ruim 5 weken verder en er staat, of liever stond, nog maar 1 berichtje op. Hierin speelde ook mee dat ik nog steeds de hoop had dat weblog.nl snel zijn zaakjes weer op orde zou hebben en een overstap uiteindelijk toch niet nodig zou zijn, maar dat was dus een vergissing.... Nu dus echt de stoute schoenen aangetrokken en aan de slag met mijn nieuwe blog. Ik denk dat wanneer ik deze up tot date heb ik deze ook weer ga bijhouden, want mis het bloggen als uitlaatklep ontzettend.
Om alle 5 jaren die ik heb weggeschreven op weblog.nl naar hier te kopieren is iets teveel van het goede en ik zal dan ook begin 2011, de start van mijn IVF/ICSI, traject als uitgangspunt nemen. Alle andere berichten blijven op www.moniqueswens.web-log.nl staan als naslagwerk en het is mijn grote droom om deze in een boekvorm af te laten drukken voor Marijn.
MAAR, laat ik nu eerst maar eens gaan beginnen met kopieren en plakken van weblog naar blogspot!
Tot snel!
Monique
Om alle 5 jaren die ik heb weggeschreven op weblog.nl naar hier te kopieren is iets teveel van het goede en ik zal dan ook begin 2011, de start van mijn IVF/ICSI, traject als uitgangspunt nemen. Alle andere berichten blijven op www.moniqueswens.web-log.nl staan als naslagwerk en het is mijn grote droom om deze in een boekvorm af te laten drukken voor Marijn.
MAAR, laat ik nu eerst maar eens gaan beginnen met kopieren en plakken van weblog naar blogspot!
Tot snel!
Monique
zondag 9 oktober 2011
Overstap is gemaakt
Ik heb er lang over nagedacht, maar vandaag dan toch de stap gemaakt om over te stappen van Weblog naar Blogspot. Ik mis het om te bloggen en aangezien ik niet weet wanneer ik dat weer kan op weblog, ga ik hier verder.
Er is heeeeeeeeeeeeel veel gebeurt in de afgelopen maand en stap voor stap zal ik het hier gaan vermelden. De eerste stap was om deze blog aan te maken en dat is nu gebeurt. Wordt heel snel vervolgt!
Er is heeeeeeeeeeeeel veel gebeurt in de afgelopen maand en stap voor stap zal ik het hier gaan vermelden. De eerste stap was om deze blog aan te maken en dat is nu gebeurt. Wordt heel snel vervolgt!
Abonneren op:
Posts (Atom)